Seqetî ye,
lewre kerr û kwîr û gêj û ehmeq jî zanin tirkîtî li ser dagirkerî, bêtehamulî û neqebûlkirina kurdîtîyê ava bûye
û heger tirkîtî dev ji vê dagirkerîyê berde, kurdîtî vedije, bi vejîna kurdîtîyê re jî tirkîtî xwe tune dike.
Her du bi hev re nabe,
nabe, lewre yek li ser nebûna yekê heye...
Û ji bo kurdî bibe zimanê fermî jî, ji kurdî re ax û welatekî azad û serbixwe divê.
Di herikîna dîrokê de,
împaratorîyek li ser hilweşandina împaratorîyekê ava bûye
û piştî împaratorîyek ava bûye, hemû nirx, kultur, folklor, stran û berhemên hunerî yên wê împaratorîya têkçûyî bi mirina zimanê wê împaratorîyê re bûne mal û milkên împaratorîya nû.
Tirkîye dewleteke dagirker e û li ser axa Kurdistanê ava bûye.
Bi demê re, hemû nirx, kultur, folklor, stran û berhemên hunerî yên kurdî bi kirasekî tirkî bûne mal û milkên vî qewmê dagirker î çêkirî.
Loma...
Ji bo meriv xwe bide benda hêvî û daxwazeke weha seqet, pêwîst e meriv hur ehmeq be
û ehmeqên me jî pir in, mixabin.
Gotina dawî:
Yên xwe didin hêvîya vê daxwazê, yan hur ehmeq in,
yan jî di sekn û helwesta wan de seqetîyek heye,
heta ji seqetîyê wê de, ji ruhê wan xayîntî, xwefiroşî difûre.
Daxwaza van belengazan a ku "Li Tirkîyeyê divê zimanê kurdî bibe zimanê fermî" ev e, hêvîya wan qet û qet tune ye Kurdistan azad û serbixwe bibe,
loma dikevin pey van hêvî û daxwazên seqet!
Û daxwazên seqet jî ji berjewendîyên biçûk û erzan dizê...
Û erê, û
hûn sax,
ji qewla xweşciwamêrekî.
