agir bi herîyê ketîye

Li gorî zanist û felsefeya xalê me binhiştêkçûyîyan Sîgmûn Freud, sê tişt ciwanîya însên têk dibin:

1-Dilsojî/Dilşewatî

2-Serwextî

3-Fikirîna zêde/Fikirandina zêde

Bêguman xalê me Sîgmund Freud pispor û hosteyê psîkanalîzê ye û ji van hestên delodîn ên binhiş û derhişa me li bin guhên hev dixin, pir baş fêhm dike.

Loma jî gotin û kelamên wî ji bo me ji ayetên kitêb mitêbên ku kes nizane bê kê ji bo kê û çi nivîsandine, pîroztir in.

Lê berevacî vê tehlîlê, ev her sê xal û têgehên xalê me Sîgmund Freud ji bo têkçûyîna ciwanîya însên gotîye, dikare ji azadî û serxwebûna neteweyekê re bibin hîm û esas jî her weha.

Çawa?

Dilsojî û dilşewateke jidil, meriv bi nirx û hêjayîyên meriv ve girê dide, meriv bi axa meriv ve girê dide û hest û hîs û daxwaza azadîyê li meriv bar dike.

Serwextî, dihêle meriv dersekê ji dîrok û serpêhatî û tecrûbeyên xwe derxe û bi wê hişmendîyê pêşîya xwe bibîne û bi projeyên neteweyî/milî esas û temelê siberojê deyne.

Fikirîna zêde ango fikirandina zêde jî, nahêle meriv zû bi ser avê bikeve û dihêle meriv çê û xerab, dost û dijmin ji hev derxe.

Bi kin û kurmancî ev her sê xal û têgeh vîzyonekê ji meriv re çêdike û ew vîzyon jî meriv ber bi azadî û serxwebûna axekê/welatekî ve dibezîne.

Heger ev her sê xal û têgehên xalê me Sîgmund Freud destnîşan kirine, neyên terbîyekirin û kedîkirin, ciwanîya însên jî ji dest dihere, qedera neteweyekê jî dikeve nav alozî, xetere û tehlûkeyê.

Ji bo têgihiştinê...

Ma hewce dike ez jî rabim bi teknîk û taktîkên xalê me Sîgmund Freud binhiş û derhişa we der bikim?

Hîs û hest meriv bi nirx û hêjayîyên axa meriv ve girê dide û dihêle meriv li xwe vegere, bibe xwe, lê...

Azadî û serxwebûn ji hîs û hestan dûr, karê aqil e; heger aqilê meriv ne ji kîsê xelkê be, haa!

Îja ka aqil!

Axir...

De berî ku ruhê xalê me Sîgmund Freud bê li ser can û cesedê me yê ji tîna êqil dûr, sar û cemidî bûye, bisekine û biniqurçe me, em rabin ji xwe re derkevin nêçîra aqil; 

heger hinekan ji xwe xistibin ango li şûna xwe ji bîr kiribin, lê vî zemanî aqil ji zêr buhatir e, loma jî her kes ji zêr bêtir feqîrê aqil e.

Aqilê sivik, barê giran.

Bi min ev biwêj ne hewce bû, lê heger peyv ji ser zimên şemitî û ji dev filitî, veger nabe, mixabin.

De bila ew jî xeml û şemla gotarê be...

Hilbijartin ango enerjîya badilhewa.

Ha tu çûyî te dengê xwe daye Elo Melo Welo, ha jî te rahiştîye moxilê û av tê werdaye...

Ax ax!

Ji ber vê qoltixperestîya teres, boykot ji her tiştî çêtir e, lê kî dide kê jî ne xema min e.

Jixwe kî dixe kê jî ne kifş û zelal e.

Heta...

Em dikarên navê vê qonaxê yan jî vê pêvajo û surecê-wextê meriv dibêje pêvajo û surec meriv bêtir xwe sîyasî û politîk hîs dike û dikeve çav xwe-erê, em dikarin navê vê qonaxê bikin qonaxa "kêkirkê"yê jî.

Lê ya sosret û ecêb, kî li kê rep bike, sor û germ û xweş bike, xwir û şewteke dijwar dikeve qûna me û ji dêvla her kesî em diherin xwe didin ber wî terikê rep û germ û sorbûyî.

Erê, em miletekî nîyhandokî/erotîk in û ji nîyhandinê jî hez dikin, lê şertê nîyhandinê ne ev e, heyran.

Di nîyhandinê de du kes dinin hev, lê li vir tenê yek dine yekî ango yek dine te.

Dû re...

Ew bi xwe xweş tînin, em jî diherin dikevin serşokê û xwe helal dikin.

Eşheduenlaîlaheîllellah!

Gotina Dawî

Ya Reb!

Yan jî, ya Rep!

"Berî te em hebûn...

Dû re te xwe çêkir û ji te hacûc macûc zêde bûn."

Ji ayetên kitêba nexwendî

hedepe û zana farqînî

Kesên bi qasî misqalekê qîmet nadin kurdî û bîst û çar seetan li ser medyaya sosyal bi tirkî masturbasyona politîk a populîst dikin, rabûne ji ber namzetîya Zana Farqînî nehatîye pejirandin, kirasê xwe diçirînin û lotikên populîst diavêjin.

Ka ji kerema xwe re rabin ser xwe, herin li ber mirêkê bisekinin û ziq li xwe binerin bê hûn ê çi bibînin?

Zirmegalomanîyek!

Zirpopulîzmek!

Zirdurûtîyek!

Zirşeqşeqokîyek!

Zirşinekîyek!

Zirnexwebûnek!

Zirehmeqîyek!

Zir û zir û zir...

Îja heyran, 

ne hayê we ji stratejîya partîyê heye, ne jî hayê we ji vîzyon û aqilê "wê"...

Ciwanik û ciwamêran li gorî rastîya jîyanê bi plan û program tev digerin.

Li ser meseleye

ango

wek nimûne:

Meriv berê dibe însan, dû re dibe kurd, tirk, ereb, pars, alman, îngiliz, fransî;

ango dû re meriv dibe misilman, xirîstîyan, cihû, mihû û nizanim çi...

Felsefe pir hêsan e, lê heger meriv bixwaze li ber bikeve ango tê bigihêje.

Sekn û helwesta partîyê jî ev e:

Berê demokrasî, dû re jahr û quzilqurt û tişt miştên dinê.

Bi kin û kurmancî,

li Tirkîyeyê heta demokrasî neyê, nabe partî enerjîya xwe li kurdan xerc bike. Hewce ye partî berê tirkan bike demokrat, dû re bi wan tirkên demokrat pars û zekata demokrasîyê li kurdan belav bike.

Lê...

Ditirsim piştî wê qonaxê êdî kurd hew doz û dahweya tiştekî li birayên xwe yên demokrat bikin, 

lewra...

ez bawer nakim piştî wê qonaxê kurdî ango kurdbûn bimîne.

Li ser zemîneke tirkîyeyî kurd ê ji avayîya tirkîbûnê re bibe çimento.

Bijî biratîya gelan!

Û Zana Farqînî!

Bêguman di warê kurdî de gelek keda wî heye, lê...

Erê, lê...

di wê ferhenga ku wek ferzên nimêjê rojê pênc caran hûn pê sûnd dixwin de, ji bilî keda Zana Farqînî, keda bi sedan kurdên din ên neliberçav jî heye.

Û dîsa û

Ma Zana Farqînî nedizanî derdê hedepeyê ne kurdî û kurdîtî ye?

Ma Zana Farqînî nedizanî bi qasî misqalekê kurd û kurdî û kurdîtî ne li ser bala hedepeyîyan e û her weha ne xema wan e jî?

Ma Zana Farqînî ji xwe nepirsî bê çi karê wî di parlamentoya tirk-î-an de heye?

Ma Zana Farqînî nedizanî tirk û tirkî û Tirkîye li ser nebûna kurd û kurdî û Kurdistanê ava bûne?

Ma Zana Farqînî nedizanî hemû qanûnên dijkurd û dijkurdî ji parlamentoya tirko derketine/derdikevin?

Ma Zana Farqînî Xweda ye ku rabe tirkên bi hezaran sal in ji hovîtîya xwe xelas nebûne û tu nêteke wan a werê jî tune ye, kedî bike, terbîye bike, perwerde bike û wan bi demokrasîyê bişo?

Jixwe hêz û qaweta Xwedê jî têr nekirîye tirkan veguherîne ango evrîma wan temam bike, îja Zana Farqînî yê wan veguherîne!

Lê wer xuya ye,

ne ji tirkan re, ji me kurdan re hîn gelek qonax hewce ne, ji bo em tê bigihêjin ango em evrîma xwe temam bikin.

Gotina Dawî

Aqilê sivik, barê giran...

serokê min

Ji hevdîtinên Îmralîyê kurtesohbetek

İdris Baluken: 

-Amerîka û Îngiltere dixwazin bi haweyekî sîyasî mudaxaleyî Rojava bikin, PDK xurt bikin û dû re jî Rojava bi ser Başûr ve bikin.

Apo: 

-Erê. Dixwazin di bin kontrola PDKyê de wê derê bikin dewlet. Ev jî ji bo ewleyîyê xetereyeke cidî û mezin e.

İdris Baluken: 

-Erê, serokê min, xebera te ye.

Îstixbarat: 

-Xwestin beşdarî vê meseleyê bibin. Me qebûl nekir.

De were vî kerî di vî bihurî re derbas bike.

De îja...

Li bakurê welatê min jî kurd didin pey van namerd û nekurdan; bi çavê serek û rêber û qehremanan li wan dinerin.

Serekên barûte!

Rêberên rênenas!

Û qehremanên sexte!

Ji qewla Pîra Gulê ku dixwest bibêje, "Bijî!" zimanê wê baş nedigerîya û digot, "Hijîr!"

Erê bi Xwedê, dahweya me jî bûye hijîr ango hejîr...

Ji hevdîtinên Îmralîyê kurtesohbeteke din

Apo:

-Min ji Pervînê re got ji nuha pê ve tu yê çi bikî

Hêla te ya feodal û paşverû yê hemû pûç bibe. Heta min jê re got, zêde neyên serdana min, ez yekî singrakirî me/bêhawe me; eynî min jê re weha got.

Weleh di nav sîyasetê de te têra xwe kar kir. Heq e ji nuha şûn de bi vê tecrûbeya xwe tu êdî enerjîya xwe li edebîyatê xerc bikî û xeyal û fantezîyên xwe têxî xizmeta helbest û romana tirkî.

Şaş fêhm neke "birêz" heger te bi kurdî bizanîya min ê bigota têxe xizmeta helbest û romana kurdî, lê mixabin wek birazîyê xwe Silho tu jî ji kurdî bêtir heyran û sewdalîyê tirkî yî.

Gotina Dawî

Ha wa hat û ha wa çû, siwar hat û peya çû...

benîştê dînan bi loq e

Li Tirkîyeyê sîyaset tam bûye filîm û tîyatro û holîka zarokan. Bi qasî misqalekê cidîyet nemaye.

Û jixwe IQya kurdan jî, IQya tirkan jî qayîşê bi hev re dikişînin.

Şanoger û şowmenên rengorengo û lîstikvanên sînemayê yek bi yek xwe li TÎP û HDPyê digirin, fîguran jî hemûyan xwe li partîyên din girtine.

Navê fîlm=Tirkîyetî

Senaryo=Îngilîstan

Derhêner=Sirri Sureyya Onder

Kûrgu/Pevxistin/Montaj=Dewleta Kûr

Muzîk=Mehmet Akîf Ersoy

Cilûberg/Kostum=Sûka Urfayîyan

Produksîyon=Weqfa talana mal û milkên neteweyên asîmilebûyî

Ambîyans=Ruhê Eşme

Armanc=Tirkmancîzm

Temaşevan/Girseya Giştî=Xweda û mirîdên xwe

Ramazan Kayayê anarşîst ji HDPyê bûye bernamzet.

Li ser xêrê be, lê...

Anarşîst?

Ê weleh wer dibêjin.

Di hevpeyvînekê de sernivîs/manşet ev e: "Meşa kurdekî anarşîst a ber bi parlamentoyê ve"

Min fêhm nekir!🤔

Bi qasî min ji anarşîzmê fêhm kirîye, anarşîzm di qaliban de hilnayê û anarşîstek tu carî rişma xwe naxe destê kesî.

Ya din jî...

Zîhnîyeta apocîtîyê ango pûtperestîyê û anarşîzm!!!🤔

Çi eleqe?

Du têgehên wek erd û ezmên ji hev dûr û cuda û dûrî aqilan e.

Lê li Tirkîyeyê gotin û teorî ne girîng in; ya girîng tevger û pratîk e.

Çi kominîst çi sosyalîst, çi lîberal çi demokrat hemû kemalîst in.

Çi ateîst çi dîndar, çi heteroseksuel çi homoseksuel hemû faşîst in.

Îja heyran,

dema anarşîstek bibe mirîd, ma qebhet e?

Li ser vê zemîna alatûrkayî her tişt wek benîşt e.

Berçem berçem diçûme, benîştê xwe dicûme.

Benîşt!

Bicû...

û biavêje.

Bi min karê dewletê bi Apo qedîya; êdî Apo yê kêfa teqawîtîyê bike.

Jixwe têra xwe kir û êdî heqê wî ye jî piştî vî temenî ji kaosê dûr, li ber bayê behra Marmarayê bifîkîne, rakeve û kêfa belek bike.

Giravek...

Xanîyek...

Qeyikek...

Şewkek...

Û nêçîra masîyan...

Bijî Serok Apo!

Apo!

Mamo!

Amo!

Xalo!

Malo!

Jixwe çi hatîye serê me, ji ber têrnexwarîya vî malî ye.

Û vî zemanî her kes li pey êmê xwe, pardon li pey malê xwe ye.

Ki çi ji kê biqurpîne...

Haa! Ez vê jî bibêjim.

Nuha li ser navê apê xwe, Apoyê biçûk ango Omer Ocalan bi fîstanê kurdî digere û feqê li ber kurdên kurd datîne.

Şewk û feq!

Û weleh çi bigire, fêde ye.

Lê di encamê de pêgirtin jî heye!

Kî yê pê bigire?

De ez wê jî nebêjim; bila surprîz be😉

Gotina Dawî

Qantir, heteroseksuel in an homoseksuel in?

Li ser vê beşê min analîz çênekirine, lê piştî hilbijartinan heger muxalefet bi ser ket û partîyên muxalefetê di nav xwe de tifaq/kualîsyonek çêkir, ji bo tehlîl û analîzên vê mijarê hewce ye li parlamentoyê bê nirxandin û nîqaşkirin.

Mesele kûr e, dahwe giran e û mijar girîng e, heyran; kêmanî bi qasî "kürt sorunu”yê!..

hovîtî û faşîzma tirko

Doh li Bodrumê ji ber kurdîbûna xwe neh deh tirkên faşîst ên hov êrişî Mehemed Şakir Balta dikin û di wî şerî de ew û du hevalên xwe birîndar dibin, mixabin. 

Min bi Şakir re pêwendî danî, nuha rewşa wî baş e û dilê wî yê kurdistanî ji berê bêtir bi kurdî û wêrekî diavê...

Derbasî be, birako, 

lê ji bîr neke; xezeba wan ji tirsa nava wan e!

Mixabin êdî li her derê kurdan di çav xwe ra dikin û êrişî wan dikin.

Li ser înşeatan...

Li ser karên findiq û pembû û firingîyan...

Li deverên turîzmê...

Li stadyûman...

Û li her dera ku bêhna kurdî jê difûre...

Hovîtî û faşîzma tirkan pêl bi pêl belav dibe.

De îja hin teorîsyenên mejîsist şaş fêhm dikin û meseleyê tînin bi apocîtîyê ve girê didin.

Li ser bûyera nexêr a hatîye serê hevalê me Şakir berê xwe didin Şakir û weha dibêjin:

"Hêvî dikim hişê te hatibe serê te û te fêhm kiribe ev nerîna te ya tu dibêjî 'li Tirkîyeyê tu meseleyeke tirkan bi kurdan re tune ye, meseleya tirkan bi PKKyê re heye.'" şaş e.

Yanî van mejîsistan ji vê bûyerê ev peyam derxistîye û li gorî mejîsistîya xwe rewşê werê şîrove dikin.

Ji ber misilmanên bêbask difirin û mejîyê xwe bi mijarên beradayî xera kirîye ez hew dixwazim gotina "la hewle wela"yê jî bi kar bînim,

lê vê carê ji mecbûrî,

la hewle wela!

Êdî hewce nake berî her tehlîl û analîzê ez fikr û nerîn, sekn û helwesta xwe ji we re dubare/sêbare/çarbare bikim; 

yên min nas dikin jixwe dizanin mesele çi ye û çi çi ye û çi ne çi ye.

Ne xwe nêzîkî PKKyê dibînim, ne xwe nêzîkî YNKyê dibînim, ne jî xwe nêzîkî PDKyê dibînim, lê bi min ev jî rastîyek e, tevî hemû şaşî û kêmasîyên xwe, ya herî pir bêhna kurdîtîyê jê difûre PDK ye û ez qîmet didim wê reha wê ya kurdî, loma jî li cem min qedrê PDKyê di ser ên din re ye.

Axir...

Heta salên heyştê jî li Tirkîyeyê çendî tirkan bi çavê nezanî, erzanî, kêm, hov û "kuro" li kurdan dinerîn jî, tirs û xofa kurdan her di dilê wan de bû û hesabê wan dikirin;

ne li Kurdistanê, ne jî li Tirkîstanê tirkekî newêrîbû ji kurdekî re bigota "pozika sola te xwar e" mîna cinê ji hesin ditirse, ji kurdan ditirsîyan.

Piştî salên heyştê,

bi avabûna PKKyê re hêdî hêdî zîhnîyeteke nekurd ku em jê re dibêjin apocîtî mîna qansêrê/peçeşêrê li nav kurdan belav bû

û kurd nexweş ketin.

Li ser axa Kurdistana pîroz toqa nahletê ket stûyê kurdan, li ser axa xwe kurd bûn sêwî, reben û belengaz.

Bi îdeolojîyeke fahş kurd ber bi zîhnîyeteke teres ve kaş kirin.

Li ser navê biratîya gelan û demokrasîya tirkan, kurd bi eşqa tirkî û tirkîyetîyê gêj û lal kirin.

Li ser zemîna entegrasyonê asîmilasyon bi ser ket.

Û dû re...

Hêdî hêdî ziman ji kurdan xeyidî, kurd bûn xerîb û bîyanîyên zimanê xwe û bi ber bayê tirkîyetîyê ve pengizîn.

Ziman, tenê ne kinc bû; mertala mêranî û wêrekî û cesaretê bû jî 

û bi lawazbûna zimên re kurd ne tenê tazî man, her weha kurd ji mêranî û wêrekî û cesaretê jî ketin, mixabin.

Û...

Wextê tu ji xwe dûr bikevî û êdî tu xwe nas nekî, mixabin tu kesekî din ê jî te nas neke û hesabê te neke.

Bi kin û kurmancî,

Tirk, ji bo kurdan terorîze bikin wan bikujin, li ser axa wan hemû nirx û hêjayîyên wan talan bikin/bi dest bixin PKKyê ji xwe re dikin hincet.

Teorîsyenino!

Erê, tespîtên we yên li ser hovîtîya tirkan rast in, lê kêm û nîvco ne. 

Jixwe em jî dibêjin li Tirkîyeyê mesele ne PKK ye, mesele kurd bi xwe ne, lê PKK di destê dewletê de alavek e, amûrek e, enstrumanek e.

Gotina Dawî

Ûr di serê PKKyê de hatîye û gewdeyê wê metastasê dide... 

Gotina Herî Dawî

Xezeba we ji tirsa nava we ye.

Nêzîk e!

Hûn ê bibin ax û em ê li ser wê axê ji nû ve bivejin bibin XWE.