Lê min soz da wan ku ez ê bi destê xwe ji wan re şîvê çêkim.
Ji qewla Seadetê:
"Ku goşt hebe, çêkirina xwarinê çi ye!.."
Erê bi wî serê we yê delalî, goştê pez û dewêr jî heye, goştê mirîşk û elokê jî...
Lê ez ê ji wan re ne di sêlê de goşt çêkim, ne jî di beroşê de, ez rabim ji wan re makarnaya bi kirêma û bi sînga mirîşkê û bi kuvarkan çêkim.
Mîratê!
Navekî kin jî tune ye meriv lê bike.
Îja makarnaya bi kirêma û bi sînga mirîşkê û bi kuvarkan...
La hewle wela!
De ez ê bibêjim makarna û hûn sax!
Çêkirina vê makarnayê jî têra xwe teşqele ye ha!
Paqijkirina kîloyek kuvark bi serê xwe şoreşek e.
Heta meriv paqij dike, pişta meriv dikeve ber meriv, mîna çemê Feratê xwêdan di qûna meriv de dide der.
Piştî paqijkirina kîloyek kuvark, ku Penelope Cruz jî were serê xwe deyne ser sînga meriv, meriv ê xatir ji kîrê xwe bixwaze û serî biavêje xewê;
bêguman ji bo jinekê jî Brad Pîtt heman tişt e...
Xêr û gunehên wan ne di stuyê min de, de îja dibêjin nabe meriv kuvarkan bişo jî;
xwedêgiravî ku av bi kuvarkan dibe, him vîtamîna wan kêm dibe, him jî mîna kîrê kalê heyştê salî diqermiçin, xwe dicivînin ser hev, ne xêr tê de dimîne, ne jî bêr.
"Bêr" ji bo hûnandin û aheng û estetîka hevokê min bi kar anî.
Wexta hûn gîhaştin vê hevokê, hûn dikarin çavên xwe ji "bêr"ê re bigirin, anku hûn dikarin di ser re gav bikin.
Hûn bi kêfa xwe ne!..
Axir!
Min jî got emrê min ji Xwedê re, bila xort nebêjin "Ma ezibandina te ya şîvê ji bo xwarina kîrê qert ê qermiçî bû?" ez rabûm, min pişta xwe xist ber xwe, lê xwêdanê di qûna min de neda der- ji ber ku hewa cemidî ye-, min bi hûrgulî kuvarkên xwe paqij kirin, hûr kirin û ew danîn qiraxekê, dû re min sînga mirîşka xwe hûr hûr jê kir, piçek rûn avêt binê miqilkê û goştê xwe avêt binê miqilka xwe.
Goşt û rûn avêtin ber hev, mîna dengbêjekî serhedî.
Qij û hey qij!..
Jixwe sê çar dendî sîr ji berê de paqijkirî, li ber destê min bû.
Li ser çavikê din ê ocaxê jî min beroşa avê danî ser êgir, ji bo makarnaya min û sosa min bi hev re amade bibin.
Te dît piştî meriv makarnaya xwe di sefokê de diparzine, heger meriv nelezîne, ew makarna mîna hevîr giş bi hev ve dizeliqin.
Erê, ez serî li we gêj û li xwe jî germ nekim, piştî nîv seetê makarnayê min ê bi kirêma û bi sînga mirîşkê û bi kuvarkan hazir û amade bû.
Ya star!
Heta meriv bi nav dike, ziman di devê meriv de diweste û rep disekine.
Ji xwendina helbestên helbestvanên li bin naylonan hînî kurdî bûne dijwartir e, mîratê!
De îja hingî bi tahm, hingî bi ekl çêbûbû, meriv qêmîş nedikirê bixwe.
Bêhna jê difûrîya mirî ji gorê radikir, lê yê dixwar jî dikir mirî, haa!
Wek edebîyat û wênesazî û pêykersazî û awazsazîyê, çêkirina xwarinê jî bi serê xwe hunerek e.
Û temîya min li we, tenê ji bo çêra zikê xwe nezewicin û nekevin bin mineta jinê.
Dev ji wan berdin.
Heta sibê bila bi slogana "Jin, jîyan, azadî" xwe ne wek xwe nîşan bidin.
Gotina Dawî
Ji bo jîyaneke bextewar û hûn bextewar bijîn, di sê tiştan de xwe bikin hunermend û bi çavê hunerê lê binerin:
1- Di karê xwe de.
2- Di çêkirina xwarinê de.
3- Di nîyhandinê de.
