Heger serokê dadgehê bi kurdî zanîbûya, ew ê bigota, "Heger ev ne fen e, ev çi ben e?"
Lê dîsa jî, ji gotina wî mejî difûre!
Ne tenê serokê dadgehê, divê kurd bi xwe jî vê pirsê ji xwe û ji wan kesên li ser navê wan kurdîtîyê dikin, bikin...
Bi qasî kurd ji xapandin û xwexapandinê re musaîd in, tu kes bi vê xezebê ne musaîd e.
Jixwe eşqa we ya kurdî rast û durist bûya, we kenê dijmin bi xwe nedianî û dijminê we yê weha berî qûna we neda tavê...
Îro profesorê kurd hêja Kadrî Yildirim xatir ji me xwest, serê xwe danî û koça dawî kir.
Spas ji bo xizmeta wî ya di ber kurdî de.
Spas ji bo keda wî ya di ber ciwanên kurd de.
Bi hêvîya ked û xizmeta wî li erdê nekeve, ji malbat, dost û hevalên wî re sersaxîyê dixwazim û dibêjim,
Ruhê te şad be!
Oxir be ji te re, mamoste!..
Gotina Dawî
Kurdî taca zerîn e, xwe li serê her kesî danîne!
