19 Mart 2021 Cuma

otobana qahpikan

Zivistan e...
Berf û baran bi hev re dibarin.
Hisên bi qurma dîreksîyonê girtîye û diajo; di wê berf û qefalîyê de dixan ji ber tekeran dihere.
Seyfedîn jî li kêleka Hisên rûniştîye, ji Hisên re dipeyive 
û Hisên jî dest bi dîreksîyonê ve, guh li wî, çav li rê, ziq li pêşîya xwe dinere.
Otobana Entabê bi nav û deng e, pirê kesan navê wê otobanê kiriye "otobana qahpikan"
Li qiraxên rê nîv metro berf ketîye, heta çav çavan dibîne her der spî dike, tenê rêya otobanê di nav wê berfê de mîna marekî reş xuya dike.
Seyfedîn destê xwe diavêje nav şeqên xwe û dest bi firkandinê dike. difirkîne.
Bala Hisên dikevê. 
Hisên hîs dike dilê Seyfedîn di finêsan de heye.
Xwe kerr dike, deng nake.
Hîn weha difikire, Seyfedîn difitile ser Hisên, dibêje, "Hisên ez gunê te bixwim, hela ka çavên xwe bigerîne bê tu li qiraxa otobanê qahpikekê nabînî..."
Hisên dibêje, "Di vê berf û qefalîyê de çi qahpik yaw! Tu filîm î!"
Seyfedîn dibêje, "Kuro, ma jixwe di berf û qefalîyê de nîyhandin xweş e. Ez gunê te bixwim, ka çavên xwe bigerîne lo..."
Hisên lê dinere, Seyfedîn nasekine, ji mecbûrî li qahpikekê disekinin.
Seyfedîn ji tirê peya dibe, dihere li paş tirê berê qahpikê dide qubleyê û bi kerkî fîşekên xwe tê de  vala dike.
Kurmê xwe dişikîne, pereyê qahpikê didê, wê dişîne û ew jî tê, derî vedike ku rûne, Hisên dibêje, "Te nîyhabe min heta tu xwe helal nekî, ez nahêlim bi cenabet tu tekevî hundirê vê erebeyê."
Çendî dibe eman û yemana Seyfedîn û dibêje di vê berf û qefalîyê de çi helalkirin, çi cenabet jî, Hisên sûnda wî dixwe heger xwe helal neke ew ê nehêle siwar be.
Seyfedînê me ji mecbûrî dihere li ber depoya avê ya tirê disekine, xwe tazî dike û misîn dide ber devê depoyê.
Her ku misînekî li xwe dike, dibe ufeufa wî, bi gotina,"Eşheduenlaîlaheîllalah!" diranên wî li hev dikevin û mîna mirtibek li ribabê bixe û ew jî xwe li ber bihejîne, ji serma dilerize.
Heta digihêjin Mêrdînê, dibe pişkepişka Seyfedîn, hey dipişke.
Hisên jî, her cara Seyfedîn dipişke, di ber xwe de, xwe bi xwe dibêje, "Min di te kiro! Di berf û qefalîyê de nîyhandin xweş e, ne!" û di bin simbêlan de dikene.