Qanûna hatîye pêşnîyarkirin jî ev e:
"Her kî bi tirkî nepeyive, divê bi pereyan were cezakirin."
Herweha vê hûrgulîyê-detayê jî lê zêde dikin:
"Û qismek ji wî pereyî jî ew ê ji kesên altax-sîxûr re bê veqetandin."
Erê, ev jî ji bo her kes li her kesî bide û her kes ji sîya xwe jî têkeve şikê...
Ji roja ev komara tirkperest ava bûye û heta nuha her tim hewl dane bi kuştina kurdî kurdan qir bikin-tune bikin;
çi wexta li kurdan nerîne, ava reş di çavên wan re hatiye.
Bi kin û kurmancî, bi qasî dijmin di warê girîngîya zimên de hesas û hişyar e, em ne hesas û hişyar in, mixabin.
Lê îro ro...
Heger dewlet ji netewên ne tirk ên li ser vê axê dijîn, bi taybetî jî ji kurdan re bibêje, "Her kî bi tirkî bipeyive, ew ê bi pereyan were cezakirin û wek qanûn vê jî li makeqanûnê zêde bike, bi cezakirina kurdan, dewlet ê ekonomîya xwe ya têkçûyî ji nû ve xurt bike.
Sîbel Uresîna em wê wek evîndara akepê û Erdogan nas dikin, bi navê "We go yekjinî, ew çi ye?” kitêbek nivîsand û van rojan ev kitêb derçû...
Li ser medyaya sosyal hevalekî nivîseke di der heqê vê nûçeyê de par ve kiriye û hevalekî jî hatîye li bin vê nivîsê şîrove kiriye, gotîye,"Jinên lezbîyen li dij yekjinîyê-monogamîyê ne; pirjinîyê-polîgamîyê diparêzin.
Dema min ev şîrove xwend, bişirîm.
Di esasê xwe de ne dûrî aqilan e, lê kêm e.
Fantezîyeke balkêş e.
Lê ez ê çarçoveya vê fantezîyê firehtir bikim.
Haa!
Yên ji mecbûrî hewî tê ser wan ne tê de...
Min got meseleya lezbîyentîyê ne dûrî aqilan e, lê lezbîyen mêran tehamûl nakin, loma jî tew ez dibêjim yên ji nîyhandina komî-grûbî hez dikin vê zîhnîyetê diparêzin.
Ji mejîyê nuxumandî fantezîyên ecêb dizên!
Navê mirinê tahl e û xwezî li ser rûyê vê erdê kuştin, qirkirin, komkujî û qetlîam hîç nebûna,
lê mixabin ji ber ku însan hîn jî ji kodên hov ên heywanî rizgar nebûne, her kes hewl dide bi hêz û qudreta xwe, xwe biparêze û li ser nigan bimîne.
Lê em kurd tiştina tev li hev dikin.
Ne em dizanin li pey dozekê herin û xizmetê ji doza xwe re bikin, ne jî em dizanin dijminatîyê bi dijminê xwe re bikin.
Heger meriv bi xwe re ne rast û durist be, kes ji destê meriv rastî û duristîyê jî nakire.
Îja em bi xwe re ne rast û durist in, em radibin rastî û duristîyê difiroşin dijmin û neyarên xwe.
Xwe nexapînin; lewra ji xêndî we her kes bi ruhê we yê xapînok hisîyaye...
Siltanê dewleta Eyûbî Selahedînê Kurd him li pey doza xwe diçû, him dijminatî bi dijminên xwe re diajot, him jî bi sekn û helwesta xwe li cem dijminên xwe xwedan qedr û qîmetekî mezin bû.
Ew jî ji mezintîya wî dihat...
Lê kurdên îro yên li ser navê kurdan serkêşîya vê dozê dikin?
Hûn çima qûnalêsîya dagirkerên xwe dikin?
Ma wexta bûyerek diqewime û çend leşker dimirin an jî tên kuştin û hûn radibin bi rêya çapemenîyê daxuyanîya sersaxîyê belav dikin, çi tê ser we?
Çi dikeve destê we?
Çi li we zêde dibe?
Kî ji we re dibêje eferim?
Bawer bikin, hûn dixwazin bawer nekin, wexta dagirkerên we çav li wan daxuyanîyên we yên fisgenî dikevin, bi qûna xwe bi we dikenin û heger li cem wan berê qîmetê we pênc quriş be, piştî van hetîketîyan qîmetê we dibe du quriş û nîv.
Gotina Dawî
Bêhna xwe fireh bikin, hindik ma qantir bizê!
