30 Eylül 2020 Çarşamba

ji rojeva qoserê çend dîyalogên şên

-Apo, qahpikek hatîye bajêr, meriv karê di quzê wê de birincê bixwe. Wek horîyekê ye.
-Êê!
-Bi sed lîreyî ye, lê ew qas pere bi min re tune ye.
-Bi şirîkantî nabe? 
-Çawa?
-Îja çawa! Nêvî tu bidî, nêvê ez bidim. Û ji newqê berjêr ji min re, ji newqê berjor jî ji te re...
                             * * *
-Xalo, ma nizanim tu dahwa çi li wî derpîyî dikî! 
-Çi bi derpîyê min hatîye, bênamûs?
-Ma weleh hingî tu wî derpîyî dikişkişînî ser dilê xwe, ew rebenên kîr û gunê te mîna dîkê serê sibehê qarewara wan e, bang dikin!
                              * * *
Hecî Silêman û xwarzîyê xwe Ismet li galerîya tirimbilan rûniştine.
Zilamekî wek qedeneyekî û lawê xwe dikevin hundir, ji xwe re li tirimbêlan dinerin.
Zarokekî 13-14 salî tê ber derîyê galerîyê, bi helkehelk dibêje, "Polîs digerin. Yên bê maske bin, ceza li wan dibirin."
Ew zilamê wek qedeneyekî ji lawê xwe re dibêje, "bilezîne" û xwe li derîyê galerîyê diqewimînin.
Hecî Silêman ber bi derîyê galerîyê ve dimeşe.
Li pey zilamê xwe dûr dûr dinere, dû re difitile ser xwarzîyê xwe, dibêje, "Hey tu bi qurbana wî qilafetê xwe bûyo! Ma here were buhayê maskeyekê 50 quriş e, tu çûyî ku bila yek di bêrîka te de be..."