Dest û tilîyên min jî dibin dost û yar ji bo pêsîra te ya rastê û her dilîrînin, li çepikan dixin û direqisin wek zavayekî nuh...
Û heger mejî têxim xizmeta kîr û quz, bêyî ku wan bigihînim hevdu, bi cizbê dikevim mîna bawermendekî ku ji ser hişê xwe dihere li dergeha şêxekî mezin; ne pir dûr ne jî nêzîk ez ê karibim pişta xwe jî bînim, pişta te jî, bi darbe û derblêdanên henûn û kubar û nazik.
Hêdî hêdî xwe di himbêza min de li hev pêça mîna gulokek ji êgir û lepên wê reqisîn li ser bedena min a kafir.
Wexta zimanê wê gîhaşt nav pirça li derdora sînga min, mîratê min xwe rep kir û rapelikî ber bi berzikê ve mîna marekî zalim.
Û ji nişka ve xwirekê xwe li seranserê bedena min belav kir; her mûyekî canê min bû kelemek, lê ew kelem di nav kefa destê min de bû çend niqut avik...
Ez şîyar bûm û hêdî hêdî kenekî şeytanî ji ser lêvên min herikî ser roja nuh.
