Gain, ne gayîn haa!😉
Ev fîlm nuh ketîye vîzyonê:
"The Sedat Peker"
Fîlmekî ecêb e;
tenê trîpot û kamera...
Sedat Peker li hember kamerayê rûniştîye û li ser sosyolojîya dewleteke têkçûyî dipeyive.
Carinan min difikirîne,
carinan min dikenîne,
carinan jî aciz dibim;
xwe bi xwe dibêjim, heyf e em di bin deshilatîya teresan de jîyaneke teres dijîn.
Sulu!
Suluuuu!
Suluyê paqij!
Wexta wer nabêje, ez ji hev de dikevim; dikenim, kêf dikim...
Yaw efsane ye ev zilam!
Kê dikarîbû bigota rojekê kêfa min ê ji Sedat Peker re bê!
Dema ez lê temaşe û guhdarî dikim, mîna ez li ber rapêşîyek standupê bim, zewqê disitînim;
ne Cem Yilmaz, ne Okan Bayulgen, ne jî Ricky Gervais dikarin avê li destê wî bikin;
ciwamêr bi ziman û şêwazeke mîzahî dikute dîn û îmana teresên qirêj, hemû qirêjîyên wan radixe pêş çavan.
Erê,
ez dizanim kûçikên ser berateyekê ne, lê dema goşt namîne û ji wê berateyê tenê perçeyeke hestî dimîne, li ser wî hestîyî pev dikevin.
Ya Sedat Peker bi Soylu û Agar û Selvî dike, ev e.
Lê bi rastî jî fîlmekî xweş e; hêjayî Oskarê ye.
Fîlm ji çend partan-beşan pêk tê; her ji çend rojan beşekê diweşîne.
Bi çar çavan li benda beşên din im...
Çepgirên çaqme!
Rastgirên çaqme!
Netewperestên çaqme!
Dîndarên çaqme!
Hahahahahahahahahahaha!!!
Bi şeref ev zilam jîr û biaqil e, kî bibêje çi jî, vê rastîyê naguhere.
Guhê wî dilive!
Efsane ye, efsane!
Qoserî bi serê xwe karîkatur in.
Zibêrê Kej, jina xwe, bûka xwe û zarokên xwe, li texsîya xwe ya Kartal siwar tên û berê xwe didin Xursê.
Pêşîya texsîyê, dawîya texsîyê û bagaja texsîyê serî di ber serî de heta dev tije ye.
Seet piştî nehê şevê ye.
Xwedêgiravî yanî qedexe heye.
Ji rêya dihere Mêrdîn dadigerin rêya Xursê. Ji wê de ronîya mekîneyekê dide ser çavên wan.
Zibêr jî çavên texsîya xwe digire û berdide, digire û berdide, da ku ji texsîya wê de tê bipirse bê li ser rê kontrol heye yan tune ye.
Mekîne tê li texma wan disekine.
Qey siûda wan e...
Mekîne jî mekîneya eskerîyê ye
Şofêr dibêje:
-Xêr e, çima te çavên texsîya xwe digirt û berdida?
Zibêrê Kej dibêje:
-Ma bi Xwedê me got ka li ser rê eskerî kontrolê dike yan nake! Ji bo vî hawî bû.
Ji eskeran yek peya dibe, tê cem texsîya Zibêrê Kej, xwe daqûl dike, çi bibîne? Serî di ber serî de neh kes di texsîyê de ne.
Yek bi yek ceza li gişan dibire û dibêje:
-Ji vir şûn de kontrol tune ye. Oxir be!
Zibêrê Kej kejika stuyê xwe dixwirîne û pê li xazê dike, berê xwe dide Xursê.
Gotina Dawî
Biaqil bin, lê hesabê aqilê kesên li hemberî xwe jî bikin.
