Go,
wexta meriv zêdeyî qîmetê yekî qîmet dide yekî, belasebeb qûn lê radibe û serî lê dibe cebeşê carbekirî; loma jî bihêlin, bila bêvila wî ji nav gûyê wî dernekeve, da ku her cara xwe tevda, gûyê wî wî bi wî bihisîne ku ne tu gû ye...
Go,
çendî ez yara te, tu yarê min bûyî û di nava behra hestên xweş û germ de bi arezû û şehweteke bêsînor em gêj û har dibûn û li vir û wir bi nîyhandinê me hevdu bênefes dihişt jî, îro ro ez wek lawekî xwe ji te hez dikim, lê ez bi xwe zanim û baş zanim, heger anuha tu bi nav lepên min kevî, ez ê dîsa te bera ser xwe dim wek berê, mîna yarekî...
Go,
lo lawo vê koronayê nîyha me, rebê me leqand! Ne maqûlî hişt, ne ciwamêrî hişt, ne jî mêvandarî û mazûvanî hişt.
De va ye ez ê heqê nîv elokê bişînim hesabê te yê bankê, here wî pereyî bikişîne, ji xwe re pê nîv elokê bikire, bîne malê bila jina te ji te re biavêje ber birincê û sifreya xwe raxe, komputera xwe vêxe, kameraya xwe veke û ez ê jî li vir nîveloka xwe biavêjim ber birincê, sifreya xwe raxim, komputera xwe vêxim, kameraya xwe vekim û em ê li enîya hevdu binerin û bixwin. Hesab bike tu mêvan î û ez jî mazûvan im...
Heta korona diqede û jîyan normalîze dibe, emre me ji Xwedê re, em çi bikin!
Go,
lêwik ta girt, lê min ew nebir ser doktor, min ew li pişta xwe kir, revî revî ew bir ber destê Şêx Pero. Şêx Pero tilîya xwe bi binê beroşa li ser agirê tifikê ji tenîyê reşxeniqî bû da û li ser enîya lawikê min xaceke ji xacên fileyan çêkir. Hîn ez venegerîyabûm malê, lêwik di nav lepên min de can da...
Go,
piştî min bavê xwe di ser dêya xwe de zevt kir, derûnîya min li bin guhê hev ket, psîkolojîya min têk çû; heta dereng min digot qey dêya min orospîyek, bavê min jî neyarê min e...
Go,
berê, min digot qey nabe dilê meriv li yara meriv xera bibe, heger dilê meriv li yara meriv xera bibe, yara meriv li ber çavê meriv dibe orospîyek; lê heta ez bi xwe hisîyam, hasil çû di mûsil re derket, hew min dît yara min bûye orospîya yekî din, ez jî li ser dilê orospîyeke din diçêrim...
heger tu ji sistbûna kîrê xwe aciz bî, rahêje benekî, hêleke ben biavêje serê kîrê xwe, serê kîrê xwe girêbide û hêla ben î din jî biavêje kevirekî bi qasî du kîloyan giran, girêbide û her roj rojê seetekê bide kêş, bimeşe. Heger di nava sîh û rojekê de kîrê te nebû mîrkut û te pê dahn nekuta, ez ê kîrê xwe di ber de jêkim û biavêjim ber pisîk û kûçikan...
Gotina Dawî
Hema ji her heft mijarên jor yekê ji xwe re bineqînin û wê bikin gotina dawî û hûn sax.
