Loma jî,
berî her tiştî zanîn û xwezanîn divê.
Ka îja em derbasî mijara xwe bibin.
Înternet, bi serê xwe şoreşek e.
Û herweha reng û cureyên şoreşê hene.
Şoreşa kesekî nedişibîya şoreşa kesekî din.
Her kes şoreşgerê şoreşa xwe ye.
Û li welatê me, bi hatina înternetê, her kesî înternet xist xizmeta şoreşa xwe û bû şoreşgerê şoreşa xwe.
Dema nuh înternet ket jîyana me rojhilatîyan, em rojhilatî jî ketin pey şoreşa xwe û me hewl da em şoreşa xwe pêk bînin û bi pêkanîna şoreşa me re derîyê şaristanîyê li ber me vebe.
Lê me derîyê şaristanîyê û derîyê doxînê tevlihev kir.
Û şoreşa doxînê dest pê kir...
Şewketo kewişîyekî quz e; ji nebûna jinan, agir bi doxînê xistîye, lê çare lê nabe, kîrê wî li ser milê wî, her digere...
Mesele ne nebûna jinan e; jin wek axê ne, lê bi destê Şewketoyê me nakeve.
Wek çawa dema li derekê gêj û sewsî û sersem hebin, teqez li wê derê baqil, jîr û guhliv jî hene, li Qoserê jî bi qasî gêj û sewsî û serseman, ew qasî jî kesên jîr, zîrek û guhliv hene.
Şewketoyê me yekî gêj e, lê Şêxdawid û Fesîhê jî şeytan in, guhê wan dilive.
Şêxdawid ji Fesîhê re dibêje, "Ka were em piçekî qerf û tinazê xwe bi vî quzkêşê Şewketo bikin."
Fesîhê dibêje, "Çawa"
Şêxdawid dibêje, "Ka ez ê navnîşana te ya mesengerê bidim wî; ez ê bibêjim jin e û tu jî wek jinekê tevbigere û pê re sohbet bike."
Li hev dikin.
Şêxdawid xwe digihîne Şewketo, dibêje, "Kuro binere, ez ê mesengera yekê bidim te, ji xwe re bi dorê keve, belkî tu ji xwe re wê ji rê derxî û di quzê wê de biçêrî."
Dibêje, "temam" û kêfa wî tê.
Dibe êvar, Şewketo peyamekê ji Fesîhê re dişîne.
Piştî li hal û ehwalên hev dipirsin, Şêxdawid daxwaza kamerayê li Fesîhê dike.
Fesîhê jî dibêje "temam, hayhay" û girêz ji devê Şewketo diherike...
Çawa kamera vedibe, zir kîrek li ser ekrana komputerê bi haweyekî repbûyî Şewketo silav dike.
Wek cerîyan bi Şewketo bigire, çav di serî de dibin tas û demildest kamerayê digire û radibe ser xwe.
Heta sibê xew nakeve çavan.
Roja din li sûkê Şêxdawid zevt dike û xwe di gûyê xwe dide.
Çendî Şêxdawid dibêje ne ez im jî, bawer nake.
Dû re Şêxdawid telefonî Fesîhê dike û telefonê dide destê Şewketo.
Fesîhê dibêje, "Heyran, ez im, ne Şêxdawid e."
Şewketo dibêje, "Na, ew kîr ne kîrê te bû, ew kîr kîrê Şêxdawid bû."
Û dibe hakehaka wan, dikenin.
Şêxdawid bi ken dibêje, "Hey qûnde! Ma tu hevalên xwe bi kîrê wan nas dikî? Li dereke din nebêje, em ê bihetikin."
Pirs:
Gelo Şewketo li gorî kîjan pîvanê dibêje, "Ew kîr ne kîrê te bû, ew kîr kîrê Şêxdawid bû?" an jî meriv kare çi peyamê ji vê gotina Şewketo derxe?
ê-Şewketo û Şêxdawid gelek caran bi hev re nîyhane keran.
q-Şewketo û Şêxdawid hevalên hev ên grupseksê ne.
x-Şewketo qûnek e, Şêxdawid jî qûnde ye, loma jî Şewketo gelek caran Şêxdawid bera ser xwe daye.
w-Her cara Şewketo û Şêxdawid diherin himamê, pişta hev lûfik dikin û berzika hev kur dikin.
û-Hevalên ji dil û samîmî heta hev ji kîrê hev jî nas dikin.
î-Şewketo ji dilê pak weha gotîye.
