Mîrê kurmancîya reş, serî danî û ji nav me koç kir, çû,
lê tenê çû, kurmancîya reş spart me, ji me re hişt û çû...
Serê kurdî, serê kurdan, serê Kurdistanê sax be!
Min rû bi rû rehmetî nas nekir, nebû qismet em hevdu nas bikin.
Lê bi malbatî jî em dostên hev in û herweha bi jinan jî em di hev de gerîyane, em bûne mervên hev; me birazîya wî ji pismamê re xwestîye, em bûne taloqanên hev.
Çendî çend caran bi rêya zavayê wî me silav ji hevdu re şand jî, naskirina rû bi rû nebû qismet.
Çend caran ji psmêm re gotibû wexta ez li Mêrdîn bim, ji Devliken re bibêje bila were bibe mêvanê min, lê nebû qismet.
Axir, çû!..
Erê, rû bi rû min ew nas nekir, lê haya min ji wî, ji sekn û helwest û tevgerên wî hebû-çêdibû.
Di rêya maqûlîyê de wek rewşenbîrekî şareza dimeşîya.
Rewşenbîrekî rasteqîn bû.
Xwedan vîzyon bû û têra xwe kurd lawê kurdan bû;
kurd lawê kurdan bû, lewra mîrê kurmancîya reş bû;
di binê tûrikê wî de têra du netewan zargotin, pêkenîn, pêkenok, çîrok, meselok, metelok, biwêj û gotinên pêşîyan hebûn.
Bîra folklora kurdî bû, rehmetî...
Tu carî îdeolojî û partîyan bala min nekişandine, nakişînin jî.
Hêla Hemîdê Mala Smaîl Axa ya sîyasî hîç ne li ser bala min bû.
Hemîdê Mala Smaîl Axa PDKyî bû, YNKyî bû, PKKyî bû, yan partîyeke din, ne mesele ye.
Ji bo min Hemîdê Mala Smaîl Axa ÊWXyî bû, anku Ê Welatê Xwe bû;
mîrê zimanê qedexe bû.
Ji axa xwe, ji zimanê axa xwe, ji nirxên axa xwe hez dikir û emrê xwe li ser kir.
Di sîyasetê de Hemîdek dihere, deh Hemîd tên, lê di kurdîtîyê de, şûna Hemîdê Mala Smaîl Axa zû bi zû nayê dagirtin.
Hemîdê Mala Smaîl Axa, di qada sîyasetê de, bi rengê xwe yê kurdî ji nifşê nuh re referans bû, nimûne bû, rolmodel bû.
Hemîdê Mala Smaîl Axa, bîra vê axê bû...
Hemîdê Mala Smaîl Axa, bîra zimanê vê axê bû...
Hemîdê Mala Smaîl Axa, bîra civatên kurdî bû ku kêm kes hene, him bi sekn û helwesta xwe karibin maqûltîyeke eşîrtî bikin, him jî bi vîzyona xwe karibin wek rewşenbîr û entelektuelekî şareza tevbigerin;
Hemîdê Mala Smaîl Axa yek ji van kesan bû; him axa bû, him maqûl bû, him rewşenbîr bû, him jî kurdperwerekî xwedan prensîp...
Bi vê çûyîna xwe ya bêwext Hemîdê Mala Smaîl Axa dilê nifşê xwe êşand, malbat û dost û hevalên xwe xemgîn kir, lê mixabin nifşê nuh jî sêwî hişt!
Serê kurdî, serê kurdan, serê Kurdistanê sax be!
