24 Kasım 2020 Salı

trajedîya belengazîyê

Carina ez mat û metelmayî dimînim, dema li bêxîretîya hin kurdên bêxîret dihilkumim.

Çendî meriv ji vê nîqaş û pevçûna li ser zimên aciz bibe jî, ji bêxîretîya bêxîretan em diherin û tên li heman meseleyê vedigerin, 

li zimên...

Ji dêvla em zimên biwelidînin û bi xeyal û fantezîyan, bi xwendin û lêkolînan asoya wî fireh bikin û têxin xizmeta jîyaneke edebî, hunerî, zanistî, entelektuelî, her carê em ê herin werin bi bêxîretîya bêxîretan xwe aciz bikin û enerjîya xwe belasebeb xerç bikin.

Lê nahêlin, ne sûcê me ye!

Rewşenbîr in, nivîskar in, hunermend in, stranbêj in, xwende û zana ne, lê heta bi zimanê efendîyên xwe venerşin, sebra wan nayê, dilê wan rehet nabe.

Qet nebe bi gotinên qure û megalomanî kurdîtîyê nexin çavên me û bi vê hêla xwe ya kurd dernekevin pêş. 

Belkî wê çaxê em jî dev ji gazin û rexneyên xwe berdin û xwe jî, we jî aciz nekin.

Ê heyran!

Him hûn ê ji her kesî bêtir kurdîtîyê bikin, him jî hûn ê herin qûnalêsîya efendîyên xwe bikin û zimanê xwe di nav girêza zimanê wan de bifetisînin...

Nabe.

Û kesên dibêjin kurdî têra me nake em gilî û gazin û daxwazên xwe bibêjin-bînin ziman, diherin gilî û gazin û daxwazên xwe bi zimanekî ji deh zimanan dizî ye anku bi zimanekî pînekirî dibêjin-tînin ziman.

Bi taybetî jî sekn û helwesta stranbêjên ji nifşê nuh pir balkêş e. 

Li ser medyaya sosyal dema tu bi kurdî albumekê pîroz dikî, xwedîya/xwedîyê albumê bêyî dilê xwe- xwe mecbûr hîs dike-, wek bersiv emojîyan (🙏🌸🌹) dişîne.

Lê dema yek bi tirkî pîroz dike, xwedîya/xwedîyê albumê serxweş dikeve û bi wê serxweşîya xwe me jî serxweş dixe, bi wê tirkîya xwe ya tije kompleks...

Li hember qewmê xwe qure, li hember efendî û dagirkerên xwe şkestî û belengaz in.


Gotina dawî:

Çi tirk çi kurd, gava yekî mîkrofon da ber devê we anku yekî ji we xwest hûn bi tirkî pê re hevpeyvînê çêbikin, wek refleks tenê bi kurdî bersivê bidin.

Ne hûn, ew mecbûr in meseleyê çareser bikin; yan ew ê bi xwe bi zimanê we bi we re bipeyivin, an ew ê wergêrekî bi xwe re bigerînin.

Bêguman ji vê helwestê re karakter divê.

Lê ka ev karakter bi çend nivîskar û stranbêj û hunermend û rewşenbîrên kurd re heye?