Li ser sîyasetê binivîsînim?
Li ser edebîyatê?
Li ser huner an sînemayê?
Li ser mîzah an erotîzmê?
Yan li ser civak û fesadî û felsefeyê binivîsînim?
Fesadî û felsefe!..
Hêvî dikim seyda Alî Gurdîlî yê vê nivîsê nexwîne yan na ez ê pê bigirim.
Lê heyran…
ma çi ferqa civatên pîrekên me yên li ser tenûran digerin, ji civatên Engels û Marx, ji civatên Şems û Mewlana, ji civatên Hayyam û Nîzamulmulk, ji civatên Platon û Arîsto heye?
Erê, fesadî û paşgotinî jî heye, lê têra xwe li ser mijar û meseleyên civakî jî dipeyivin.
Û carinan bêhemdê xwe, xwe li nav felsefeyê jî diqewimînin.
Li dora wê tenûrê, li ser mentiq û bêmentiqîyê tez û antîtezan li hevîr bar dikin û wî hevîrî diavêjin bextê êgir;
agir jî bi wê germayîya xwe ya henûn ji wî hevîrî Xwedê anku nan diafirîne.
Û strana Necmedîn Xulamî ya bi navê “Nan” ket bîra min.
Axx ax!
“henayekim tengaw ekat,
tîn û gerûm
hey dad hey dad
hey dad hey dad
lem bazare bê ruhme da
jiyan herzantir e le nan
lem bazare bê ruhme da
jiyan herzantir e le nan”
Axir…
nizanim, lê ji rojevê dûr hema li ser çi be, dibe.
Yan jî…
dikarim vê rojê şermezar anku protesto bikim û îşev hîç nenivîsînim jî,
lê nabe.
Pêwîst e kin dirêj, çê xerab li ser tiştekî binivîsînim; him ji bo kela dilê xwe birijînim, him jî çend şopînerên min ên durist û dilsoz hene, qe nebe divê qedrê wan bigirim û ji bo wan çend gotin an hevokan binivîsînim.
Dîsa axir…
Çaya min li ber min e, li maça Lîverpoolê dinerim.
Ka bila maç biqede bê çi diqewime, li gorî derûnîya xwe ez ê li ser mijarekê hûr bibim;
lê heger Lîverpool têk biçe, ez ê kerba Lîverpoolê ji we derxim, dû re bila kes dilê xwe negire, lew ez alîgirekî tîma Lîverpoolê me.
-Ho xalo!
-Kerem bike, berxê xalo!
-Ma ne îroj 8ê Adarê roja jinên kedkar ên cîhanî ye. Ka ji bo keda xalojna min a bi salan te îroj çi dîyarî jê re kirî?
-Yanî tu nizanî ez ê çi dîyarî xalojna te bikim?
-Na weleh ez nizanim. Ma min ji tilîya xwe bêhn nekirîye!
-Li ser şerefa îroj ez ê ji xalojna te re kîrekî lastîkî bikirim û îşev bila xalojna te wî kîrî bi ber xwe ve bike û heya destê sibehê bi haweyekî sadîstî wî kîrî têxe min û derxe, têxe min û derxe. Ma sal duwazdeh meh ez dinim wê, îşev jî bila ew di min ne û dilê xwe li min rehet bike û tu sax!
-Na weleh xalo, rewşa te ne baş xuyaye. Hevdîtinên Îmralîyê derûnîya te jî têk birîye.
Gotina Dawî
Jin jîyan azadî!
