Siltanê me jî, li ser rêya Stenbol û Kurdistanê hîn û hîn bi kirîko û pimbê hewaya tekeran dadigire.
Û ciwamêr meha Remezanê jî fûl di ser re diqulipîne, tenê rojek jî rojîya wî lê nare.
Û anuha siwêdî bi nav lepên Siltan bikevin, di rêya cîhadê de ew ê bi tekerê tirê yê herî dagirtî di ser re derbas be, serî lê bike nanik û çend ayetan jî bi haweyê sloganîk biavêje.
Îja em hewl didin ji van qafgenîyan re Kurdistanekê çêkin.
Ka aqil!
Mêzînê şaş mekin!
Di têkilîyên meriv ên civakî, takekesî yan jî hîsî û evînî de bila mêzîna we xwar nebe.
Ne jî sînorê dil derkevin, ne jî ji sînorê mentiqî, lew dilê bê mentiq xwedîyê xwe rezîl dike, mentiqa bê dil jî xwedîyê xwe xemgîn dike.
Mêzînê şaş mekin!
Dilê xwe li mentiqê, mentiqê jî li dilê xwe bar bikin.
Vê govendê nîyha dê û maka me!
Çi aqilê di serî de hebû, hemû herikî qûnê û mixabin êdî em ne bi serî, bi qûnê difikirin û dipeyivin.
Zaroktîya min ne tê de, min xwe nas kirîye kêfa min ji rojên sembolîk re nayê;
lew rojên sembolîk her tim ji qûna tazî re bûye pîne
û jixwe qûna tazî jî tembûrê dixwazî.
Asta herî bilind a sublîmînalîzmê û serok Devlet Bahçelî!
Min digot qey sublîmînalîzma serok Devlet Bahçelî tenê ji jimar û reqaman pêk tê, lê ciwamêr bi piştgirî û desteka qudretlî Ocalanûs, sînorê qudreta xwe firehtir kir û êdî em dikarin jê re bibêjin, “Qudretlî serok Devlet Bahçelî!”
Qudretlî Bahçelîyê ku vî zemanî bi tena serê xwe hew dikare here tuwaletê, berê xwe da Qendîlê û bi sê denga bang konseya serokatîyê kir.
Xidirelez!
Gulan!
Malazgîrt!
Û xwefeshkirin!
Gotina Dawî
Xwefeshkirin, diwedefiskirin e.
Û di termolojîya mirîşkan de, fiskirin, nîyhandin e.
Dîk dixirpişe ser mirîşkê û pê de fis dike.
De ku we xwe fesh kir, ji bo helalkirinê em ê bi satil û meteran avê bikişînin çîyê!..
