Piştî bi salan, kurdkokenlîyên kemalîst ne tê de, kurd li malên xwe rûniştine, li pevçûna nekurdan temaşe û guhdarî dikin, mîna ji xwe re li fîlmekî binerin.
Hewceyî romantîzmeke xav nake, doh kurd bi tena serê xwe bûn, hûn giş bûn, îroj heger hûn şûna nigê xwe bibînin, dîsa kurd ê bi tena serê xwe bin û hûn ê giş bin.
Li derve hewa sar e, li hundir li ber petekan anku li ber tîna agirê sobeyan nigên xwe radin, straneke Miradê Kinê biavêjin ser teybê (bêguman teyb êdî demode ne) we fêhm kir jixwe bê ez qala çi dikim û kêfa belek bikin.
sînemê sînemê sitara rebbê alemê
hiş û aqlê min li cemê wê êvara çarşemê
wê êvara sêşemê, ji min re kul û derd û xemê
Reîz, rêya ber nigên xwe ji keleman paqij dike û bi haweyekî bixwebawer ber bi nemirbûnê ve dimeşe.
Bêguman…
çawa di serdema osmanîyan de tirk teres bûn û qedrê wan bi qasî qedrê mêşekê tune bû, Reîz jî bi heman terz û stratejîyê hewl dide tirkan li mêşbûna wan vegerîne.
Û dê vegerîne jî.
Liberxwedana Reîs pîroz dikim û bi dil û can piştgirîya vê meşa pîroz dikim.
Gotina Dawî
Di rêya azadî û serxwebûna Kurdistanê de,
serokê sererd û binerd out!
Serokê erd û ezmên Reîz în!
Gotina Herî Dawî
Ji qewla pêşîyên me,
aş çûye, hûn rabûne ketine pey çeqeçeqokê.
Tew û “Wey tîttt” ji qewla Salihbezo!
