Çû ji dolabê ji bo xwe çend perçe kinc eciband, li xwe kir û ber bi derîyê salonê ve meşîya; hîn sola xwe nexistibû pê, deng bi telefonê ket:
-Berxê!
-Berxo, karekî min derket, li min negire, ez ê nikaribim derkevim; bibore.
Bi qasî bêhnekê li cîyê xwe sar sekinî; xwe tevneda.
Kêfa wî lê qewitî.
Paş ve li odeya xwe vegerîya.
Teva kincên xwe çû li ser dîvanê xwe dirêj kir, her du destên xwe kirin bin serê xwe û çav kutan esmanê odeyê.
Ji bo vê rojê hefteyekê xwe girtibû; neçûbû neketibû himbêza kesî.
Çi bikira!
Masturbasyon!
Lê dû re ji vê fikrê vegerîya; hîs kir masturbasyon ne çare ye, bi masturbasyonê kurmê wî yê neşikê...
Ji nişka ve rabû li qûn rûnişt, rahişt telefona xwe, ket rehberê û dest bi lêgerînê kir.
Li ser navekî sekinî, lê di erênayê de ma; neket serê wî, lêgerîna xwe berdewam kir.
Li ser navekî din sekinî, dev li lêva xwe ya jêrîn kir û telefonî wê kir:
-Ooo!
-Handan!
-Gur li ku mirîye! Ez dihatim bîra te?
-Tu hîç ji bîra min dernakevî, îja dihatim bîra te çi ye qahpikê!..
-Ez bi qûna te zanim, heta tu mecbûr nemînî, ez nayêm bîra te.
Her du jî kenîyan.
-Handan, tu li ku yî, çi dikî?
-Li mal im, li ber tvyê rûniştime, di netflîxê de li rêzefîlmekî dinerim. Ka were em bi hev re lê binerin.
Kenekî qahpikane ji nav lêvên Handanê pengizî, di guhê Şîno de olan da.
-Heta seetekê li cem te me.
-Çii? Na, nabe. Min henek kir, dîno!
-Keçê, ez henek menekan nizanim, agir bi doxîna min ketîye, heger neyêm bi te de neteqim, ez ê bi xwe de biteqim û xwe perîşan bikim. Li mejîyê min xistîye, divê ez werim xwe rehet bikim.
-Himm! Min fêhm kir, wek her car dîsa hinekan plan û programa te serobinî hev kirîye û serê wî di nav destê te de maye.
Dîsa kenekî qahpikane di guhê Şîno de olan da.
-Off Handan! Min bêrîya te kirîye û ez pir te dixwazim. Heger ez îroj nenim te, ez ê di xwe nim!
-Şîno nabe, jixwe îşev dildarê min ji Mersînê tê, divê ez hazirîyê bikim.
-Off Handan! Tu li ku, şev li ku; tenê du seet. Pleasee! Tenê du seet! Haydê lêê!..
-Manyax! Nabe. Ez dibêjim dildarê min tê, tu dibêjî du seet yaa!
-Handan, ma bi qasî dildarê te jî qîmetê min nema ye li cem te, hi ii?
Bi qasî kêlîyekê bêdengî çêbû. Her du jî nepeyivîn; ji bilî dengê nefesa wan...
-Tenê du seet, temam?
-Off! Temam, tenê du seet, berxê. Ez te bixwim, bixwim, bixwim. Heta seetekê li wir im. Çi lazim e?
-Ji me re bîra bîne.
-Temam.
Şîno bi kêf rabû ser xwe, ber bi derîyê salonê ve meşîya, daqûl bû, sola xwe xist pê û xwe li derve qewimand.
...
Derî vebû, Şîno li ber derî sekinîbû.
Di destê Şîno de kîsikekî reş, di kîsik de çend şûşe bîra û hin çerêz...
Handan teva binkirês ew pêşwazî kir; binkirasekî transparan î reş..
Binkirasê wê bi zorê tangayê wê yê sor veşartibû.
Şîno, berî gava xwe biavêje hundir, ji binê nigên wê heta tepelika serê wê çavên xwe li ser sîng û berên wê gerandin;
xwezîya xwe daqurtand wexta çavên wî li texma memikan sekinîn.
Serê memikan mîna du mewîjan di bin kirasê transparan de hêç ketibûn.
Bi gavavêtina hundir re Şîno serê xwe ber bi serê wê ve xwar kir û lêva wê ya jêrîn di nav lêvên xwe de guvajt;
Şîno ji paş ve nigê xwe rakir û derî li ser xwe û wê girt.
Li binya nivînan şûşeyên vala gindirîbûn ser kincên wan.
Şîno di bin Handanê de, nalenala wan bi dîwarên odeyê ve radipelikî.
Şilfîtazî mîna du maran xwe li hev gerandibûn; geh Handan hildikişîya ser dilê Şîno, geh Şîno Handan dikişand bin xwe;
di wê sermaya derve de hundir bûbû dojeh, xwêdan zîpikzîpikî digindirî li ser bedenan.
Şîno her du çîpên Handanê li nava xwe pêçan, devê xwe xist cotmemikan û bi haweyekî rîtmîk mîna danseke romantîk hêdî hêdî çûn û hatin, çûn û hatin û xwe di hev de vala kirin,
lê Şîno ji ser wê ranebû.
Lêvên xwe bi lêvên wê ve venîşt, maçî kir û serê xwe danî ser cotmemikan, li ser wê pal da.
Handan devê xwe ber bi guhê wî ve bir û bi dengekî nerm î azwerî got:
-Çi cara ez yekî bera ser xwe didim, ji wî re dibêjim, lampeyê vemirîne; ji ber ku di tarîyê de her kes dibe tu...
