Mûcîzeyên Xwelîya Amarayê:
-Her kî hefteyekê her roj serê sibehê bi xwirînî ji vê xwelîyê kulmekê bixwe;
êdî ew xwelî bi wî xwelî nayê; xwelî li ber çavê wî dibe dermanê welî û rojê pênc caran mîna ferzên nimêjê heta wê xwelîyê bi serê xwe daneke, hew sebra wî tê.
-Her kî du hefteyan her roj serê sibehê bi xwirînî ji vê xwelîyê kulmekê bixwe;
tesîrê li mejîyê wî dike û êdî mejîyê wî ji xêndî wî dikeve bin xizmeta her kesî; tenê bi kêrî wî nayê êdî. Bi kin û kurmancî, mejî ji wî serîyê tê de re dibe barekî genî.
-Her kî sê hefteyan her roj serê sibehê bi xwirînî ji vê xwelîyê kulmekê bixwe;
wî hînî dojehê dike û dihêle bi haweyekî mazoşîstî ew ji êş û jan û êşkenceyê zewqê bistîne.
-Her kî çar hefteyan her roj serê sibehê bi xwirînî ji vê xwelîyê kulmekê bixwe;
tesîrê li nav nigên wî jî dike; li malê êdî ew û jina xwe dibin xweh û birayê hev ên axretê û hew li hev disincirînin.
-Her kî mehekê her roj serê sibehê bi xwirînî ji vê xwelîyê kulmekê bixwe;
bi her haweyî sist dibe, dibe şima; mîna pez kî bi stuyê wî bigire û wî li pey xwe bi xwêr re bikişkişîne jî, deng ji wî dernakeve.
-Her kî du mehan her roj serê sibehê bi xwirînî ji vê xwelîyê kulmekê bixwe;
êdî ew ne xwe nas dike, ne dê û bavê xwe nas dike, ne jî Xweda û pêxemberê xwe nas dike; bi kin û kurmancî, dîn dibe û bi çolê dikeve; piştî demekê roj bi roj dihele dihele, dicive ser hev û dibe kulmek herî.
Gotina Dawî
4ê Nîsanê anku roja xwelîyê li hemû xwelîseran pîroz be!
