serê salê binê salê
xwedê kurekî bide kevanîya malê
kevanîyê destzêrînê
destê xwe biavêje kulînê
para qirdik bi vir de bînê
Îroj 13ê mehê bû, yanî sersala me bû.
Em her sal dibêjim, "sal bi sal, xwezî bi par!"
Mixabin, bi qelsbûna kurdan re, ziman qels nabe, ziman her ziman e, yên qels dibin kurd bi xwe ne,
loma jî, bi qelsbûna kurdan re, her sal piçekî din em ji kultura xwe dûr dikevin; piçekî din em nirxên xwe wenda dikin.
Bi pêşketina teknolojîyê ve, em ber bi jîyaneke mekanîk û robotî ve gindir dibin.
Ji hêlekê ve teknolojî bi xezebeke bêpîvan bi pêş ve dikeve, ji hêlekê ve jî nirxên me, hîs û hestên me yên însanî dimirin.
Xwezî me bikarîbûya teknolojî têxista bin xizmeta însanetîyê, lê wer xuya ye însan û însanetî yê bibin xulamên teknolojîyê û dibin jî...
