Rojên şemî û yekşeman ez bi xwe re nabînim binivîsînim.
Ji futbolê hez dikim; çendî berê min bi xwe jî dilîst, îroj hew ji qûna min tê û tenê bi temaşekirinê kurmê xwe dişikînim.
Ji lîgan jî kêfa min ji lîga premierê re tê û ji tîmên vê lîgê jî ji Liverpoolê re...
Lê wek kurdekî xîretkêş ez alîgirekî yeman ê Barcelonayê me; erê îroj rewşa wê ne pir xweş be jî, ez bawer im bi hatina Xavî serketin nezîk e.
Rojekê pismamê kalikê min, di esasê xwe de ew jî kalikê min tê hesêb; erê kalikekî min rojekê ji bo asûkan berê xwe dide bajêr. (Yên berê ji Mêrdînê re digotin bajêr)
Wê rojê jî futbol heye; ka bê Mêrdîn bi kê re dilîze...
Kalikê min li serê sûkê li komekê rast tê, xort û navosere û yextîyar tevlihev bi çepik û bi qîrîn ber bi wî ve tên. Rebeno şaş û metel devê wî dihere li paş guhên wî disekine. Di ber xwe de dibêje herhal li bajêr bûyereke mezin qewimîye; li hev dibihurin.
Çend gavekî din dihere nare, li komeke din rast tê; ew jî wek koma din bi heman çepik û qarewarê ber bi wî ve tê.
Ziravê wî diqete.
Dîsa di ber xwe de dibêje, "Hela hela! Çi qewimîye gelo! Hema bi silametî ez vegerîyama!"
Tam serê xwe bilind dike, li yekî wek xwe kal rast tê; ew jî endamê wê komê ye û ew jî bi yên din re li çepikan dixe û dike qarewar.
Kalikê min xwe li wî digire û dihere, li pêşîya wî disekine, dibêje, "Birayo law! Hela ji kerema xwe re ka bibêje, çi qewimîye. Ji tirsa ziravê min qetîya!.."
Kalo dibêje, "Tip heye Hecî, tip tip!"
Kalikê min dibêje, "Wey nahlet li we û tipa we bê! Me got hela bê dijmin girt ser bajêr, bê çi qewimî!"
Çend gavekî ji wan dûr dikeve nakeve, di ber xwe de dibêje, "Min di nav mejîyê serê we de mîsto!"
Bi mirûzekî tirş got, "Amerîka hewl dide di şûna Tirkîyeyê de, ji xwe re li Rojava hêzeke alternatîf ava bike.
Anku...
Bi gotineke din,
ji tirsa bûye vitevita qûna wan û êdî ew bi xwe jî dizanin li ber bêvila wan Ruhstîn anku Kurdistan dizê.
Heger hûn xwe nekin însan, jixwe wer xuya ye fikreke we ya weha tune ye, wê çaxê dora we yê bi însanan bê lêkirin û hûn ê îzole bibin ji însanetîyê!..
Gotina Dawî
Ma nizanim ez çi bibêjim çi nebêjim! Hema bi kin û kurmancî Xwedê ji Xwedê ne razî be û hew!
Heger em ji tirkan ne xerabtir bûna, îroj ne tirk, em ê li ser serê tirkan serdest û desthilat bûna!
Îja heyran, qey em heq nakin, jixwe ji bo em heq bikin, hewce ye em xwe ji teqlîda wan xelas bikin û bibin xwe!
Mimkun e?
Erê, heger ev zîhnîyeta rezîl biqeşte, biqelihe, biceheme, bimire!
