Bi şerê Ûris û Ûkraynayê re dîsa analîstên jeopolitîknas dest bi hesab bi kitêban kir.
Û Tirkîye mîna jina qûnde ye; kî çavekî bidê, dihere dikeve bin wî.
Lê wek her car dîsa kurd ketine pey xwelîyê û heya xwelîyê li serê xwe nekin, sebra wan nayê.
Mirîdîtîyê ava reş bi çavê kurdan de anîye; kurd pêşîya xwe nabînin.
Bijî rêxistina min!
Bijî partîya min!
Bijî serokê min!
Û bijî ez!
Lê dewlet hesabê dewletan dikin, kes guh nade partî û rêxistin û serok merokan.
Û jixwe tu tune yî!..
Erê, stratejî hewce ye,
lê...
her weha hewce ye em vê realîteyê jî ji bîr nekin;
neteweyîtî yan jî neteweyîbûn hewcetir e ji hewceyê.
Hêvî dikim min serî li we nekiriye tara bêjingê, lê heger min serî li we kiribe tara bêjingê jî, rabin mejîyê xwe li wê bêjingê xin, bila mentiq bi ser keve.
Gotina Dawî
Heger çavê kurdan têr bibe, kurd ê bigihêjin miradê xwe, lê ez bawer nakim zû zû çavê kurdan têr bibe.
Loma jî...
Kurdistan ji çavbirçî û çavparsekan re luks e!
