Berî maça Brcelona û Galatasarayê dest pê bike, hêdî hêdî min hazirîya xwe kir û min xwe da benda maçê.
Heger îşev Galatasaray bi ser biketa, li seranserê Tirkîyeyê milet ê ji ser hişê xwe ve biçûya, ji bo demekê ew ê ne bêkarî bianîya bîra xwe, ne birçîbûn bianîya bîra xwe, ne jî reîs û sîyaseta muxalefetê...
Ji bo demekê kes ê ji tirkan bextewartir nebûya...
Lê Xwedayê ez pê ne bawer, kêfa tirkan li wan qewitand û têkçûyîna Galatasarayê kulek din li ser kulên wan zêde kir.
Agir bi mala Barcelonayê nekeve, erê belkî zêde gol neavêtin, lê mîna pisîka ji xwe re bi mişk qeşmerîyan bike, Barcelonayê qeşmerîyên xwe bi Galatasarayê kir û nefes lê çikand.
Ez bawer im futbolîstên Galatasaray ê îşev ji tesîra wê şokê xew bi çavên wan nebe.
Xweda kesî nexe nav lepên Barcelonayê, rehm pê re tune ye!
Ê de baş e...
Xwedê kirî Galatasaray bi ser neket,
yan na ji hewtehet û zûrezûra wan îşev heya sibê xew bi çavê me nedibû.
Gotina Dawî
Divê meriv zêde bilind nefire, yan na weha baskên meriv dişikînin!
