lewra...
piştî çend salan ev zarokên îroj paktî û henûnî ji çav û rûyên wan difûre, sibê her yek ji wan ê bibe olperestekî bêbext, nijadperestekî bêûjdan û doza xwîna me bikin.
Loma jî...
Kêfa min hew ji zarokên we re tê!
Li hewş û parkan, li kuçe û kolanan û li ser ekranên televîzyonan çendî hûn hewl bidin wan li ber dilê me şêrîn bikin jî, talîya talî ji pişta we ketine û her yek ji wan ê bibe yek ji we.
Û bê şik,
heger van teresan bi zimanê heywên bizanîya, ew ê heywan jî li me bikirana agir.
Nahlet li we bê!
We zarok jî li ber çavê me reş kirin.
Lê vê jî ji bîr nekin,
ji rehm û dilovanîya xwe em çi qasî dûr bikevin, ew qasî jî ji bo we ne bi xêr e!..
Gotina Dawî
Zarokên îroj, sibê ew ê bibin parêzvanên zîhnîyeta îroj.
