Li Holandayê bi navê Mehmet, kîrquzdêyekî bi dehan car bazdaye ser çêlekekê, namûs li rebena çêlekê kirîye bexdûniz.
Hey jin bi xelkê mayo!
Em dizanin Holanda navenda azadî û seks û nîyhandin û fantezîyan e, lê ne bi vê xezebê, hey qûnde!
Heşa heşa!
Ha te nîyhaye dêya xwe, ha te nîyhaye çêleka xwe, heman tişt e; te ji her duyan jî şîr xwarîye, hey şîr di zik de meyayo!
Lê bibore!
Hûn tirk…
nan û xwêya we li ser gwîzika we ye.
Ne bext bi we re heye, ne ûjdan bi we re heye, ne jî edeb û ehlaq!..
De îja bi salan e em bi van kîrquzdêyan re dijîn û heta ji me tê, em xwe diparêzin,
lê me çi qasî xwe parastîye, cîyê nîqaşê ye,
lewra…
ji me jî gelek kîrquzdêyên xwefiroş ên bêkarekter derketine, mixabin.
Êêê!..
Pêşîyên me belasebeb negotîye, “Tu ker û golikan li cem hev girê bidî, ew ê ji hev bielimin tir û fisan!”
De ka ez jî gotinekê bikim, belkî ev gotin jî rojekê têkeve nav gotinên pêşîyan:
“Şîrheramî zehmet e, lê ji bo tirkan ne qebhet e.”
Gotina Dawî
Ne biratî, cîrantîya bi van bêehlaqan re jî zilm e!..
