Sînemê sînemê sitara rebê alemê
Hiş û aqlê min li cemê, wê êvara çarşemê
Wê êvara sêşemê, ji min re kul û derd û xemê
Hewara xwedê sînemê, hewara xwede sînemê
Li wê herêmê, mala hecî Sînan, ne dev ji axatîya xulaman berdan, ne jî dev ji şivantîya mirîdan.
Li berîyê axa ne, li çîyê serşoreşger.
Axir...
Wer xuya ye heta hûn li Kibrisê qoltixeke qumarxaneyekê li ser Ahmet Turk tapo nekin, Ahmet Turk ê ji dêvla vîskîyê her doza xwîna we bike.
Û serxweşîya bi xwînê jî naşibe serxweşîya bi alkolê; alkol hest û hîsan li meriv sist dike, lê xwîn rehm û ûjdan û bext dikuje!..
Bi kin û kurdîya kurmancî,
Ahmet Turkê ku gun lê sist bûye û êdî pîrekek jî hew pê qayil dibe, wa ye hewl dide dîsa bibe mêrê bajarekî!
Tu çi jin û tu çi mêr
Here şoreşê wek şêr
Geh li jor û geh li jêr
Çi bi çek û çi bi bêr
Milîtano milîtan Kurdistan
Min got gun, çîroka gunê Xeto hat bîra min:
Evdîyê lawê Xeto ji bo bazirganîyê dihere Çînê. Hefteyekê li Çînê bi vir de û wê de zîz dibe, digere, dibeze.
Piştî hemû kar û barê xwe dike, danûstendinên xwe pêk tîne, vedigere welêt.
Dê û bavê wî li devê derî bi dilekî germ û xweş lawê xwe pêşwazî dikin.
Evdî teva walîzê destê xwe derbasî hundir dibe, sola xwe ji pê dike û li ber dîwêr qûna xwe datîne ser balîfê û walîz li ser kêlekê vedixe.
Ji kêfan dê û bav li ser nigan li bende ne.
Evdî walîz vedike, kinc û alav û asûkên di walîz de yek bi yek derdixe û destê xwe diavêje sindoqeke biçûk, wê sindoqê dirêjî bavê xwe dike û dibêje:
-Ev dîyarî ji bo te min anî, yabo.
Xeto di bin simbêlan de dikene û destê xwe dirêjî sindoqa destê lawê xwe dike.
Dibêje:
-Çi di vê sindoqê de ye, kuro?
Evdî dibêje:
-Ka veke.
Xeto bi kêf û coş û piçekî jî bi heyecan wê sindoqê vedike. Bi vekirina sindoqê re piçekî şaş dimîne. Du topik di sindoqê de ne. Destê xwe diavêje topikan, wan ji sindoqê derdixe, bi haweyekî pisporane li wan dinere lê tê nagihêje bê çi ye û bi kêrî çi tên.
Dibêje:
-Ev çi topik in, kuro? Ma ez zarok im?
Evdî bi haweyekî qure wan topikan ji destê bavê xwe digire û di kefa destê xwe de wan bi hev dide û dizîvirîne.
Dibêje:
-Ji van topikan re dibêjin topikên acizî û stresê. Rojê pênc caran wek ferzên nimêje carê pênc deqeyan pê bilîze, ne acizî dimîne li dora te, ne jî stres.
Xeto di bin simbêlan de dikene û dîsa xwe dirêjî topikên xwe dike. Wek ku bira jî jê fêhm dike, di kefa destê xwe de wan bi hev dide û li ber wî dengê ji topikan derdikeve bi xwe xweş tîne.
Dêya wî Xoxê mirûzê xwe dadiliqîne, dev û lêvên xwe turşotahlî dike û dilê xwe bi xwe dişewitîne.
Dibêje:
-Ji sibehê heta evarî ya derd û qehra bavê te dikişîne û kezebê li xwe reş dike ez im, tu radibî wan topikan didî bavê xwe. Ka ez ê çi xwelîyê li serê xwe bikim, hi ii?
Evdî dikene, dibêje:
-Lê yadê heyranê! Jixwe xêr di bavê min de nemaye û gun lê sist bûye. Hema çi cara bavê min rahişt wan topikan û bi wan lîst, tu jî herî di ber wî de rûne, derpîkê wî jê bike û ji xwe re bi gunikê wî bilîze. Bi Xwedê hêkên gunê bavê min ê ji topikên Çînê bitestir bin ji bo acizî û stresa bedena te!..
Gotina Dawî
Ji sembolan hez nakim, lê hewce ye kes jî bi çavê sembolan li kesî nenere.
