Loma,
roj bi roj kin û qut dibin.
Kurdmanc!
Kurdman!
Kurdma!
Kurdm!
Kurd!
Gavê hatîye li vir sekinîye,
lê heger bêkêrî, bêxemî û xwelîserî bi vê xezebê dewam bike
û di şûna tîpa "d"yê de tîpa "m" şîn bibe,
ha wê çaxê em ê pê bigirin û bi tepikan bi serê xwe bikevin;
lê
heger serî bi destê me keve!..
