Lê mixabin,
ji ber şert û mercên kurdîtîyê wek pirê kurdan ez jî nikarim bi xwe û bivîla xwe dixim nav sîyasetê.
Û dema ez bêvila xwe dixim nav sîyasetê jî,
ez xebatên xwe yên edebî taloq dikim,
ez xebatên xwe yên sînemayê taloq dikim.
Heyf!
Lê ev jî rastîya min (me) ye.
Ji zû de ye şerê Ûris û Ûkraynayê zêde ne di rojevê de ye.
Anuha ez bi xwe nizanim rewş çi ye?
Her tişt li bin guhê hev ketîye; kî mirîye, kî maye, ne xema kesî ye.
Û her weha li Tirkîye û li bajarên kurdan rewşa însên a aborî/ekonomî xerab e. Xelk ketîye dahdoleka zikê xwe, loma jî ûris mirine, ûkraynî mirin e, ne li ser bala kesî ye.
Gotina Dawî
Li ber bayê zemên fîkefîka bazirganan e...
