Dema meriv berê xwe dide dîroka wê, têra geşbûna sed dewletî hêsir rijîyaye ser wê axê, bi dehhezaran qurbanî daye,
loma jî meriv dibêje ne mimkun e piştî ew qas êş û trajedî azadî û serxwebûn ne li ser bala wan be; ji ber ku xemsarîyeke weha tenê karê ehmeqan e.
Di ber azadî û serxwebûnê de, seranserê wê axê bi xwînê hatîye avdan; ma mimkun e xwîn ew qasî erzan be?
Lê...
dû re meriv li wê zîhnîyeta li wir serdest e dihilkume, serî li meriv dibe tara bêjingê û êdî meriv hew dizane bawerîya xwe bi çi bîne û bi çi neyne!..
Hêvî dikim berjewendîyên şexsî yê zora berjewendîyên neteweyî nebin,
yan na...
ev sed sal ê jî ji kîsê me here.
Gotina Dawî
Hêvî dikim sînorê têrxwarinîyê hebe...
