qudreta serok û quzê gur

Gelo Mazlûm Evdî esrar mesrar kişandîye yan li gorî sîyaset û stratejîya Amerîkayê tev digere?

Heger li gorî sîyaset û stratejîya Amerîkayê çi jê re tê gotin wê dike, pirsgirêk tune ye,

lê na…

heger ji bin fisa serokê xwe dernekeve û nede pey mentiqê, di demeke nêzîk de Amerîka yê çîpên wî li beligoşka guhên wî bixe û ew ê pê bigire. 

Îja ji min gotin, bi kêfa xwe ye!..

Lê tiştê bala min dikişîne û pir û pir bi min ecêb tê, nizanim bingeha vê hêz û qudreta wî ya li ser nezanan ji ku tê! 

Bi gotin û peyv û têgehên ku kes jê fêhm nake bê li ku dixe û di ku re derdixe, zir girseyekê çawa hîpnoze dike.

Hemû sosyolog û psîkolog û psîkîyatrên dinyayê li hev kom bibin, ne bawer im bikarin ji vê nakokî anku paradoksê re çareyekê bibînin.

Balkêş e!

Lê tu kes bi qasî wî bisihûd tune ye. 

Nizanim qey quzê gur pê ve ye, 

lê wer xuyaye ev ne meseleya quzê gur nir e, ji quzê gur wê de quzê şêr, piling, çêlek mêlekan pê ve ye.

Pirtûka E. L. James a bi navê “Pêncî cureyên rengê cûn” tam li vê rewşê tê.

Pêncî cureyên derewan, pêncî cureyên xapandinê, pêncî cureyên megalomanîyê, pêncî cureyên fantezîyan, pêncî cureyên şîzofrenîyê…

lê ciwamêr bi qasî misqalekî li ber çavê girseya xwe reş nabe; girse bi pêncî ton û rengên teqtîkî li pey wî ye.

Axir…

Gotina Dawî

Ji nuha şûn de ku di civatekê de dema mijar bû Apo û apocîtî û dest bi teqtîk û stratejî û têgehên pûç û beradayî kirin, hîç xwe aciz mekin, rabin ser xwe, xatir ji civatê nexwazin û derkevin, herin nav goristanekê guh bidin mirîyan çêtir e.

kurdistanîbûn

Kurdistanîyo!

Heger axa te di bin şopên dagirkeran de, nalenal be,

heya axa te serbixwe û azad nebe, divê bi zimanê dagirkerên xwe 

tu nepeyivî, 

tu nenivîsînî, 

tu nejî 

û kar û xebatên xwe yên edebî, hunerî, kulturî bi zimanê dagirkerên xwe 

tu nekî.

Wekî din…

belasebeb quretîyên populîst neke û nebêje ez neteweperest im.

Gotina Dawî

Heger tu bi xwe re ne durist bî, jixwe tu yê di nav doza xwe de jî ne durist bî.

tav û qûnên bi gû

Tav pîroz e, loma pêşîyên me belasebeb bi tavê sûnd nedixwar.

Û îro tav dide qûnê; 

qûnên bi gû û qûnên ne bi gû kifş dibin.

Lê mixabin,

hîn jî zimanê xwe bi qûnên bi gû dixin xwelîserên terkîmentiq.

De îja…

yên ku meriv bi serê wan sûnd bixwe, aqilê wan ji kîsê xelkê be!

De were safî bike!

Axir…

Gotina Dawî

Go yekî dinîyha kerê yekî jî bi serê kerê girtibû…

şer û serdema nû

Israîl li dijî projeya Tirkîyeyê ye,

ji ber ku…

Tirkîye dewleteke fêlbaz û fenbaz û kone ye. Projeya wê projeya tunekirinê ye 

anku derd û daxwaza tirkan ne biratî miratî, aştî maştî ye;

tenê hewl didin kurdan di nav pirika tirkî de bimehînin û wan jî wek xwe bikin netiştek.

Lê ev proje bi kêrî zarên israîlîyan nayê. 

Zarên israîlîyan baş dizanin ku tirk xurt bibin, vediguherin barbar û hovên har;

loma jî…

heya ji israîlîyan tê, hewl didin kurd bi piştgirî û desteka wan bibin xwedan dewlet.

Û bi vê stratejîyê jî ew ê bikarin kontrola rojhilata nêzîk û navîn têxin destê xwe.

Bêguman…

çendî bi rêya Îmraliyê tirk hewl didin wek her car dîsa serî li kurdan bigerînin û wan bixapînin jî, êdî kurd zû bi zû hew bi dewla Apo dadikevin bîrê;

û bîr…

jixwe israîlî jî hewl didin kurd di bîra xwe de li xwe vegerin û bîra xwe zelal bikin;

ku bîr zelal nebe gemar û qirêja nav avê kifş nabe.

Axir…

hêdî hêdî ax li xwedîyê xwe vedigere.

Gotina Dawî

Li rojhilata nêzîk û navîn avabûna Kurdistanê destpêka serdemeke nû ye.

Û di vê serdema nû de, bi xêra kurdan ew ê ji nû ve şaristanî ji vê axê bifûre…

kapitalîzm û rojên sembolîk

Tu carî ez bi ber bayê kapitalîzmê neketim, jixwe ji rewşa min jî dîyar e, hew ez û şiva kîrê xwe ne,

lê ew jî tune bûya min ê çi xwelî li serê xwe bikira?

Ji rojên sembolîk ên bi destê kapitalîzmê çêbûne hîç hez nakim;

çi roja dêyan, çi roja mamosteyan, çi roja dildar û xoşewîstan, çi roja zimanê dê û xaltîk û metikan, nizanim çi roja pirça paş guhê kalikan û nizanim çi û nizanim çi… 

De îja ev ne bes bûn, tew îja rabûn roja bavan jî çêkirin wek zêdayîya ser kezebê.

Axir…

dema ez çav li hin zarokan dikevim- nifşê z ku jê re dibêjim nifşê ziqûm û quzilqurtê- xwe bi xwe dibêjim, “Xwezî kîrê hin bavan tenê ji bo mîzê hebûya…”

Bêguman…

hin bav jî hene ne hêja ne bişkulekê lê zarokên wek zêr ji pişta wan ketine; 

ê loma jî divê meriv li ser heq be û bextê xwe navêje, here hin quza jî maçî bike.

Gotina Dawî

Xwezî kontrolkirina serjimara însên anku nifûsa însên ne hewceyî şer meran bûya, me bi xwe bikarîya şîret li kîrê xwe bikira, 

lê mixabin…

aqilê gelekan di serê kîrê wan de ye û jixwe quz jî tenê direqise.

Axir…

pêrew

Kêlîyeke berê min “Pêrew”a Fewzî Bîlge xwend û qedand. 

Çi hevokeke rût û beloq û bêhawe. 

Îja min xwend û qedand…

Ku meriv xwend, bêguman qey meriv ê biqedîne jî, 

lê mixabin,

ne werê/wilo/wisa/halo ye.

Hin pirtûk hene, meriv dike nake naqede; meriv li ser qûna xwe rûdine, nigên xwe diavêjin ser hev û dixwîne, nabe;

meriv bahlîfê dide ber pişta xwe, li ser piştê pal dide û dixwîne, nabe;

meriv di nav nivînan de berê qûna xwe dide yarê û dixwîne, nabe;

meriv li tuwaletê rûdine û dixwîne, nabe; 

nabe nabe nabe…

Axir, 

min xwend û min qedand, lew “Pêrew”ê got nabe tu min jî têxî sinif û kategorîya pirtûkên nîvcomayî.

Erê weleh, xebera “Pêrew”ê ye. Nayê bîra min bê min çend pirtûk di nêvî de hiştine û hew li wan vegerîyame.

Fewzî Bîlgeyê ku pirê kesan ewil wî wek wênesaz dû re wî wek nivîskar nas dikin lê di eslê xwe de nivîskarekî qerase ye- bi min hewce ye em ewil wî wek nivîskar dû re wek wênesaz bibînin- bi “Pêrew”ê meriv di qul û tunelên zemên re derbas dike û berê meriv dide şev û şevbuhêrkên berê.

Axx berê…

Zimanekî herîkbar, tevneke rengîn, şêwazeke maqûl û ya herî bala min kişand bikaranîna biwêj û qalibên kurdî.

Bi vê pirtûkê Fewzî Bîlge ji kurdan re dibêje, “Ziman bi kod û şopên xwe ziman e” û ji bo wan kodan jî mejîyekî kurdî divê;

heger mejî ne bi kurdî be, di nav derûnîya zimên de meriv rê bi ser şopa zimên naxe û meriv wenda dibe, piştî demekê ku meriv li xwe dihilkume anku hayil dibe, êdî meriv ne xwe ye, ji xwebûna xwe dûr ketîye.

Piştî “Pêrew”a Fewzî Bîlge, min xwezîya xwe bi Pêrew anî ku ez Pêrew bûma anku bikarîya bibûma Pêrew, tu jin ê ji nav lepên min nefilitîya.

Axir…

gav bi gav ber bi serxwebûnê ve

Xwedê jî ji tirsa Mosadê hew diwêre serê xwe ji pişt ezmanê heftan derxe û li jêr binere.

Ya star û bêlome be!

Navbera Israîl û Îranê zêdeyî 2300 km ye, lê Israîlê wek meriv ji xwe re derkeve nêçîra kewan, sê serkirdeyên yek ji yekî tirtiretir û gebgebetir di eynî wextî de kuştin, 

Fûzeyên ku di kezeba Îranê de teqîyan, ziravê Tirkîyeyê ketand.

Û peyva “Dinya bi dor e” careke din anî bîra me.

Hoo dagirkerino!

Xezeba we ji tirsa nava we ye û hûn ê bi wê tirsê ziravqetîyayî bibin.

Axir…

Gav bi gav ber bi Kurdistana mezin ve…

Gotina Dawî

Kurdino!

Bi qasî kurdî hûn jî xwe bikin kurd!

ehlaq û ehmeq û qebhet

Jinerasyonek anku nifşek derketîye, nahêle kîrê me jî li jinan rabe; 

daxwaz û fantezî û arezûya li hemberî jinê wek qebhet û heqaretê dibînin 

û êdî ji tirsa wan em newêrin devê xwe vekin, mîna mêrekî paşverû û serhişk radibin dibêjin, “Ma em jin objeya seksê ne?”

Heyran, 

êdî we ji adetê derxist. 

Kîr bê quz, quz jî bê kîr nabe, xwe digihînin hev û hev temam dikin.

Çawa ku mêr ji bo fantezîyên xwe jinê dike obje- li ser gotina we dibêjim- hûn jî mêr ji xwe û fantezîyên xwe re bikin obje weyy!

Ez bi xwe, ez ê kêfxweş bibim û bi kêfxweşî dikarim ji daxwaz û arezû û fantezîyên we re bibim obje.

Pêşîyên me gotîye:

“Mîh bi nigê xwe, bizin bi nigê xwe.” anku bila kes xwe berpirs û xwedîyê kesî nebîne û xwe nede ber barê kesî.

Jina ku hûn wê wek objeya seksê dinirxînin, kes demançê nade serê wê û bi darê zorê jê re nabêje bi awir û weynekîyên xwe, bi kinc û bêkincîya xwe here bala mêran bikişîne ser xwe. 

Na.

Bi qasî min, bi qasî we aqilê wan jî heye û hur û azad in ku ji nerîna me ya li wan xwe aciz nakin, berevacî vê, bêtir kêfa wan tê.

Axir…

Bi min hewce ye ehlaq xwe nû bike anku ji nû ve xwe çêke, lewra jîyan, bi zanîn û daxwaz û xeyal û fantezîyên îro yên berfireh hew di qalibê îro yê ehlaqî de hiltê.

Li gorî dem û zemên,

çawa ku her tişt diguhere, xwe nû dike anku kiras diguhere; çi zanîn çi nerîn çi fikir çi vîzyon çi kultur çi rengên jîyînê, hewce ye ehlaq jî biguhere, xwe nû bike.

Her sedsal, 

li gorî şert û merc û derfetên jîyanê di esasê xwe de xwedîyê ehlaqekî ye anku ehlaqek çêkirîye, 

loma jî li gorî şert û merc û derfetên îro hewcedarî bi ehlaqekî nû heye; ehlaqê vê sedsala ku me li pey xwe hişt nekare di bin daxwazên nifşê îro de rabe.

Friedrich Nietzsche anku xalê me Nîçe got, “Xwedê mir!” û rê li ber aqil vekir.

Hewce ye yek ji me jî rabe bibêje, “Ehlaq mir!” û sînorên aqil firehtir bikin.

Gotina Dawî

Ne nezanî, ehmeqî qebhet e, lê hezar mixabin hayê ehmeqan ji qebhetê jî tune ye.

judenrat

Judenrat!

Serokê sererd û binerd bi stratejîyeke nûgihiştî- jixwe mirîdên wî jî hemû di wê astê de ne- her ji çend salan carekê radibe peyveke seksî li ferheng û lîteratura xwe ya mirîdî zêde dike û şêxtîya xwe seksîtir dike.

Û mirîd jî, 

bi bihîstina vê gotina seksî careke din serwext bûn ku şêxê wan li Marks û Hegel zêde kirîye û qûn li gelek feylesofên din jî çirandîye.

Ji mirîdan re mûcîze hewce ne û peyva “judenrat” jî peyveke têra xwe seksî û mûcîzeyî ye.

Gotina Dawî

Kes bi qasî nezanan zane tune ye, ji ber ku ew bi xwe jî nizanin bê çi nizanin!..

sergêjayî

Ez di romantîzma ca we nim!

Ji dêvla hûn ê rabin li ser wan zarokên filistînî hêsirên romantîk bibarînin, herin wê zîhnîyeta qirêj a hovane bikujin ku ew zarok di nav lepên wê zîhnîyetê de nebin milîtanên siberojê.

Heger hûn wê çiravê nexetiminîn, xwîn ê wê çiravê bi we sor bike.

Reîz bi stratejîyeke baqilane him karîzmaya Apo xist bin nigan, him jî ew ensturmana di destê tirkan de ku dilê wan kengî bixwesta apocî dikirin mahne/bahane û êrîşî kurdan dikirin ji destê wan derxist.

Bijî aqilê mezin anku Amerîkayê!

Balkêş e.

Jinên xwe azad û serbixwe û têra xwe marjînal dibînin jî newqê ji min vala dikin û zû bi zû newêrên xwe li nav sînorên min biqewimînin.

Gotina Dawî

Zeman diherike û jîyan mîna rengînîya ser baskên pinpinîkê ye. Guh nedin Elo Welo, li kêfa kîr û quzê xwe binerin.

çend gotinên nîvfelsefîk

Hesûdî, dexesî/dixsî, çavnebarî, zikreşî ne nêzîkî hev bin jî ne dûrî hev in, lê dilxerabî tiştekî din e.

Û di têkilîyekê de heger hesta dilxerabîyê miribe, êdî xêr di wê têkilîyê de nemaye.

Li herêma me anku li derdora Mêrdînê, ji bo mêrên bi sihûd/bi şens em dibêjin, “Filankeso quzê gur pê ve ye.”

Lê nizam ji bo jinan çi tê gotin?

Kîrê gur?

“Filankesê kîrê gur pê ve ye.”

Na na bawerî bi miletê me nabe, bi qasî dikarin bibêjin, “Filankesê kîrê gur tê de ye.”

Nebû. Nabe…

Hewce ye em tiştekî din jê re bibînin.

De ka em bifikirin bê heya sibê çi tê hişê me!

Ji girseyeke nexwende ku hîç naxwîne re em radibin xwe aciz dikin, dibêjin, “Ma ev di guhê gê de ne anku di guhê gê de dijîn?”

Heyran!

Dinya biguhere, zeman bide teqleyan, teknolojî û ragîhandin bi çargavî bibezin jî ev girse li ber sîya xwe di xewa bêhişîyê de raketî ne, loma jî kê çi gotîye, çi guherîye, ne li ser bala wan e.

Li du sloganan dinere û jixwe bi du sloganan qible û qiblegeha xwe dîyar dikin.

Jin ecêb û balkêş in.

Him bi cil û bergên xwe, bi awir û tevger û hereketên xwe dek û weynekîyan dikin, qûn û pêsîrên xwe dixin hundirê çavên me, him jî radibin gazinan dikin û dibêjin, “Çima hûn mîna gurên har û birçî li me dinerin?”

Heyran!

Ne şil li we tê, ne jî zuwa!..

Hûn ê rabin ji bo bala mêran bikişînin ser xwe, her jehrê bixwin/bikin- lê ku tu ji wan bipirsî, ne ji bo mêran dikin- dû re ku mêr dilê xwe dibijînin we jî, hûn radibin xwe dînomîno dikin û navê sapiqtî û sût û serserîtîyê bi pey wan dixin.

Biryarê bidin, hûn dixwazin çi bikin anku çi dixwazin?

Bi serê we ku em mêr tune bin, xwe bi xwe hûn ê di hev nin, bêguman hûn jî tune bin em ê xwe bi xwe di hev nin, lê jixwe êdî nîyhandina xwebixwe jî bûye cureyeke ji cureyên fantezîyan.

Axir…

Gotina Dawî

Dilê we çi çawa xwest wê bikin, gunehên we di stuyê min de!..

objeya seksê

Jin ecêb in.

Ku mêr çavê xwe bera namûsa keran didin, radibin ji mêran re dibêjin, “Ma ker objeya seksê ye?”

Ku jinek ji bo bala mêran bikişîne ser xwe, nîvtazî û bi awirên têrşehwet lotikan diavêje û mêr qala wê dikin, radibin dibêjin, “Ma jin objeya seksê ne?”

Ka îja hûn ji me re bibêjin, 

em kê yan jî çi ji xwe re bikin objeya seksê û bi xwe xweş bînin?

Heyran,

ji kerema xwe re bi wê nezanî û xwenenasîna xwe, xwe nekin parêzvanê ehlaq û edebê.

Jin e, bi dilê xwe fahîşetîyê dike, hûn radibin ji mêrên ku diherin bi wê jinê re seksê dikin re dibêjin, “Bedena jinê ne kêfgeha we ye.”

Na na, wer xuyaye talîya talî em ê mêr ji derdê we jinan xwe bi xwe di hev nin.

Ya din jî,

seks ne qebhet an tiştekî fehş û genî ye; seks asta herî bilind a nîrvanayê ye û bihêlin kî kê ji xwe re dike obje bila bike.

Û jinino!

Her kî bixwaze ez dikarim xwe ji wê re bikim objeya seksê;

jixwe em ê her du alî jî bibin şirîkên wê zewq û kêfê û şahîyê.

Axir….

Gotina Dawî

Ehlaq firêna fantezîyan e, lê carinan firên diteqe…

  

cejna bêzimanîyê pîroz be

Kurdino!

Serjêkirina qurbanan li we nakeve, lew jixwe bi salan di ber dîn îdeolojî û pêxemberên derewîn de we zar û zêçên xwe kirin qurban û qurbanî,

loma jî…

hey we xêr ji serjêkirin û xwîna zar û zêçên xwe nedît, qe nebe belasebeb gunehên wan pez û dewarên bêziman nexin stuyê xwe. 

Axir…

Cejna we ya qetlîama bêziman pîroz be!

Serokê sererd û binerd ku hayê wî ne ji ser erdê heye ne jî ji bin erdê, rabûye ji bo zimanê kurdî gotinên ji xwe mezintir kirîye, 

lê jixwe…

êdî hingî biçûk e û xwe biçûk xistîye, çi jî bibêje ew ê jê mezintir be û jê mezintir bîmîne.

Axir…

birêz û mirêz serok ku zir naxirek li ber te şujde dibe û tu çi jî bikî li pey te ye, ji pey te venagere, 

ka ji kerema xwe re kerem bike were li koşka Devlikenê Cemîlê Hisênê Îsayê Hesoyê Îsayê Gêncoyê Şêxoyê Mehemê Polêd bibe mêvan 

bê do û pêr û îro di wê koşkê de li ser dîrok û civak û ehlaq û felsefe û ilm û mîzaha wê axê bi wî zimanî çi civat û şevbuhêrk gerîyane/digerin, belkî tu fedî bikî, 

lê heger…

qebhet bi ser fedîyê de nehatibe, haa!

Îja berxê xalê xwe…

ku em dizanin bê bezê guhê xalanên te ji ku ye, ew girava xalanên te li ser navê te tapo kirîye, li te pîroz be û tu hezar xêrî jê bibînî, 

lê tu bi ya min dikî… 

meseleya ku ne meseleya te be anku karê ku ne karê te be bêvila xwe nexe nav, çêtir e

heger na…

jixwe kenê me bi te tê, balo kenê guran bi xwe neyne.

It’s okay?

Gotina Dawî

Vê teqtîk û stratejîyê mejî li me bloke kir, kes nema ji guh û çav û aqilê xwe bawer dike, mixabin!

Nizanim, 

belkî ev terz jî terzeke teqtîksel û stratejîstîksel be…