Mesele pir basît anku hêsan e, kaka gîyan!
Di rewşeke wek rewşa îroj de,
ku her kes kurd be, jixwe hewce namîne rojev bi tifaqeke sembolîk û ne jidil şolî bibe.
Haa!
Dibe hin qafkerên mejîsist hîn jî tê negîhiştibin bê kurdîtî çi ye.
Wê çaxê, ka em ta bi derzîyê ve kin!..
Li ser bingeheke kurdî azadî û serxwebûn û rizgarîya Kurdistanê ye, kurdîtî.
We got erê?
Himm!
Dû re…
Ku Kurdistan azad û serbixwe û rizgar bû,
kî çi gûyî dixwe,
kî dihere ser çi dîn û mezhebî,
kî bi kîjan îdeolojîyê li dinyayê dinere, bi kêfa xwe ye;
haa!..
hez dike, dikare bibe pûşt û qehp û qûnek û qûnde jî,
lê berî her tiştî…
ji me belengazên bê dewlet re, dewletek divê;
Kurdistanek divê!
Ka meseleya Mem Ararat çi ye, ne çi ye, nizanim, lê jixwe em dizanin bê ev zîhnîyeta teres ku tirkan ew li serê me kirîye bele, bi çi xezebê ji kurdan û kurdîtîyê aciz e;
lewra…
ev zîhnîyet, hewl dide her kesî veguherîne xwe û bi wê xweya xwe ya derewîn bi çend kurtêl û hestîyên dewleta dijmeriv xwe konformîst hîs bike ku ew konfor bi xwe jî konforeke erzan û xapînok e.
Îja heyran…
divê Mem û yên wek Mem ji ber vê zîhnîyetê nebêje çîz û bi paş ve gav navêje.
Na, heger…
çavên xwe bitirsînin, textê wan ê bi ser serê wan de hilweşe û ferqa wan ê ji wan kurtêlxwir û hestîkojan nemîne;
loma jî…
divê hesabê wan nekin û bi sekn û helwesta xwe ji wan re bibêjin:
“Nigê we digihêje ku, deynin wir!” û hew!
Îja…
ji vê helwestê re jî qûn hewce ye,
heger bi we re hebe ew qûn, kes ê nikaribe di ser kîrê we re baz bide!
Lê kîr jî divê kîr be, haa!
Erê, ez dizanim şêwaza min seksîst û nêrane ye û li dijî felsefeya feminîstan e, lê ez çiçikên feminîstan bixwim, bila ji ber vî zimanê min ê rût û rep li min negirin.
Axir…
Berî ku mijar bibe feminîzm, ez herim bimîzim, lê berî ez bimîzim jî, divê ez vêya bibêjim.
Ez ji jinên xwe jin hiştîye anku jintîya xwe parastîye, hez dikim;
ne ji mêrên feodal hez dikim, ne jî ji jinên feodal (feminîst)
Axira axir…
Gotina Dawî
Kurdistan welatê kurdî ye.
