Heya em pîyon bin, kes ê hesabê me neke,
lê baş e ku Amerîka û Israîl ê jî hesabê pîyonan nekin!..
Zîhnîyeta ku bakur hilweşand, nikare rojava biparêze,
loma jî hewce ye ewil rebenên amerîkî û israîlîyan bi vê zîhnîyetê re şer bikin û têk bibin.
Zîhnîyeta ku hîn û hîn pesnê Apo dide, ji xêr û fêdeyê bêtir zirar û xisar e ji kurdan re.
Îja ka kê bi kê re çi bazar kirîye û di vê bazarê de kurd dikirin/difiroşin an tên firotin, zeman ê dîyar bike, bi zimanan.
Û ziman ji zemên re dibêje li kok û axa xwe vegerîne bêaqil û bêhişan!
Şeytan denklema Xwedê têk dibe. Bi saya serê wî em û ên din (pez) ji hev vediqetin, lê yên serdest jî pez in vî zemanî, mixabin.
Ez ê ji yên nepez bipirsim, lewra karê pez tenê çêra zik e û dawîya çêra zik jî nayê jixwe, heya stu digihêje kêrê!
Û kêr jî di destê misilmanan de ye!..
Off!!!
Dîsa serî li min bû tara bêjingê.
Li rojava,
li hemû dezge û sazîyên fermî ew ê alaya nuh a Sûrîyeyê li ba bikeve.
Berê du stêrk bûn, nuha stêrkeke din jî lê zêde kirin, lê bi hêvîya stêrk ji ber çavên me nerin.
Himm!
Wextê ez aqilê xwe diavêjim binê miqilka mentiqê û pijînî bi wî aqilî dikeve, di serê min de ew rewşa leylanî piçekî zelaltir dibe
anku mîna tabloyeke wênesaza jîr Çîdem Baranê, bi haweyekî sublîmînal peyamek di serê min de gon dixwe û piştî ew peyam avis dibe û dizê jî, nexşeyeke sînorên wê hêdî hêdî kifş dibin, li xwe mikur tê.
Bi min,
dibe ku ez şaş bim jî, lê…
El Colanî anku El Golanî jî mîna Mazlûm Kobanî zilamê Amerîkayê ye û hêdî hêdî temelê projeyê tê avêtin.
Axir…
hin proje jî pir balkêş in!!!
Li ser meseleyê:
jineke agirpêketî ya onlyfans Lily Philips bi projeyeke balkêş bal kişandîye ser xwe.
Di rojekê de qut û gulover tam sed mêr bera ser xwe daye anku kîrê sed mêrî xistîye xwe û belika guhê wê jî xwê nedaye, negotîye ayy serê min!
De îja…
ne eyb û ne fedî em mêr jî radibin qayîşê bi jinan re dikişînin û xwe ji wan bihêztir nîşan didin.
Tew! Mala bavê min mala mêran e, çadira bavê Lalo tîştîşî bûye, qetîyaye!
De bi telaqên bêfitû ez bi xwe hewl bidim projeyeke weha çêkim, di rojekê de ne sed jin, piştî ku kîrê min ji quzê şeşan derkeve, êdî hew li ser xwe diedile û mîna xîlika elokan ew ê her daliqîyayî bimîne heya şeş seetan.
Û min go dîsa axir…
Gotina Dawî
Mesele kûr e, dahwe giran e, lê ev şer ne şerê zarokan e.
