-Cemîlê me yê aşiq, kuro?
-Na loo! Cemîl Cemîl! Cemîl Bayik!
-Çi gotîye dîsa, law?
-Gotîye, “Heger pêvajo mêvajo neçê bajo jî êdî em hew radihêjin wê selehê.
-Waa!
-Erê bi serê xalojna min.
-Ê gelo tu dibêjî kurd neman ku rahêjin wê selehê yan kurd neman ku bibin qurbanên wê selehê?
-Hi ii!
-Hi ii û serî!
Di meseleya tercîha zimên de, bêguman ji qewla pêşîyan, “Mîh bi nigê xwe, bizin bi nigê xwe…”
anku kî bi kîjan zimanî peyivîye ne xema min e, ne jî li ser bala min e,
lê heger kurdek rabe ji dagirkerên xwe bêtir zimanê dagirkerên xwe xurt bike, bixemilîne, wê çaxê ez dîn û har dibim û serê wî dikim quzê ca wî!
Gotina Dawî
Heyfa wê malzarokê ku dû re hûn xwe jî wê jî dilewitînin…
