Ji ber kurdên xerabe, em derfetê nabînin xwe ji nav lepên dagirkerên xwe rizgar bikin;
enerjîya me li van xwelîseran dihere û dîsa mixabin dagirker bi konetî û zexelê tenê ji xwe re li ser kursîyên xwe rûniştine, vîskîya wan di destê wan de, mîna ji xwe re li fîlmekî binerin, li me dinerin.
Serokên protez!
Aqilê protez!
Û blokekirina mejî…
Êdî wek berê hew serê xwe bi sîyaset û sîyasetvanên kurd re diêşînim,
lewra ne li ber tiştekî ne; bi qasî bandora şivanekî ya li ser pez jî bandora wan li sîyasetê tune ye.
Sîyaseta wan ji masturbasyonê pê ve ne tiştek e û tenê kurmê xwe dişikînin,
da ku wê egoya xwe ya hovane têr bikin, lê têr nabin, lewra ne çav û zikê wan, mejîyê wan birçî ye.
Axir…
her tişt ê wek Xweda (Amerîka) bibe û Xweda jî çi fermanê bide, dê nabûn tune be.
Zemanê xwe têr û tije derbas bikin.
Nîyhandineke bi kurdî, ji felsefe û paradîgmaya sed serokî çêtir e; qet nebe we kurd dihêle,
loma jî…
serê xwe bi slogan miloganan re, bi çalakî malakîyan re neêşînin.
Bijî hedonîzma bi kurdî!
Gotina Dawî
Zimanê xwe û kîr û quzê xwe biparêzin.
