Bi min,
hewce ye hin nivîskarên kurd du-sê salan hemû zimanan li xwe qedexe bikin û tenê bi kurdî bixwînin;
lewra meriv ji ber nivîsîna wan a kurdî fedî dike.
Lê ew fedî nakin, mixabin.
Tevna kurdî ergatîvî û tewang e, lê nivîskarên me yên xwedan kitêb-nahlet li kitîbîya wan bê-, hîn mîna zarokeke nuh dest bi xwendin û nivîsandina kurdî kiriye, her tiştî li bin guhê hev dixin.
Ez û min cî diguherin...
Ew û wê cî diguherin...
Pirjimarî û yekjimarî bi devê tivingê li hev dinerin...
Daçek mîna çekan bi nav destê wan de diteqin...
Û nivîskarên me ji ya xwe danakevin; qup û qure, bê eyb û bê fedî xwe...
Kê çi gotîye ne xema wan e; guh girtî, tenê dinivîsînin ne bi kurdî, bi wî zimanê xwe yê şikestî!..
Gotina Dawî
Hindik ma kurdî azad bibe!
Û ku hat û azad bû kurdî, ez ê wan tîpên li pêşîya navên we bûne "nivîskar" di qûna we kim, yek bi yek!
