La hewle wela!
Jin Tv!
Gelo ji xêndî kurdên bê dewlet li dereke din a dinyayê yan jî li nav sînorên dewletekê bi vî rengî Tvyek heye?
Mesela,
Woman Tv!
Frau Tv!
Femme Tv!
Mujer Tv!
Donna Tv!
Min bi xwe nebihîstîye, lê nizanim, heger hebe jî, bi ber çavê min neketîye.
Mîna şerê kurdên bakur ku him li dijî tirkî û tirkîtîyê derdikevin, him jî dilê xwe dibijînin zimanê tirkî û jîyîna tirkan.
Jin jî, him li dij mêr derdikevin, him jî hewl didin xwe bişibînin mêran; dû re him ji dêrê dimînin, him ji mizgeftê; ne jintîya wan dimîne, ne jî dibin mêr.
Bê hest, sar, hişk û mekanîk...
Ya din jî,
hûn azadîyê ji kê dixwazin an hûn doza azadîyê li kê dikin?
Li mêran?
Mêrên reben bi xwe belengaz û hêsîr û stuxwar in li ser axeke dagirkirî û ne azad.
Berê,
axa xwe azad bikin, dû re li ser axeke azad tovên azadîyê bireşînin.
Piştî hûn û axa xwe azad bûn, wê çaxê hûn dikarin bibin anarşîst û dîndar jî, hûn dikarin bibin sosyalîst, komunîst, feminîst û lîberal jî, hûn dikarin bibin qûnde, qûnek, qewad û fahîşe jî, hûn dikarin bibin lezbîyen, bîseksuel û trawestî jî û hûn dikarin bibin netewperest an faşîst jî...
Wexta gen nexweş bikevin, encam ev e, mixabin.
Min got,
"Xalo, ka maska xwe biguhere, gemarî xuya dike."
Got,
"Na lo, hîn meha wê neqedîyaye..."
Got,
"Nizanim lo, nizanim; em li pey zemên in an li pêşîya zemên in, nizanim."
Berber porê min çêkir û ez hatim malê.
Tebhekî min heye, wexta li cem berber porê xwe çêdikim, li cem wan serê xwe naşom, heger ne ferz be, têm malê dikevim serşokê, serê xwe bi ser xwe de dişom; bi vî haweyî xwe rehetir hîs dikim.
Çawa ez ketim hundir, rasterast min berê xwe da serşokê, lê serşok ne vala bû; Seadetê destmêj digirt.
Min got, "Seadet, te têr destmêj negirt! Her roj, her roj... tu çawa bi xwe re dibînî! Zû zû zû! Ez ê serê xwe bişom!"
Nigekî Seadetê li jêr, yek jî di kevirê lawaboyê de, destmêj digire. Fitilî li min nerî, got, "Erê weleh tu dikirî nimêjê jî li me yasax bikî!"
