Jixwe bikaranîna kurdî ji bo van karekterên fisgenî tenê pire ye; piştî digihêjin qonaxa xwe, dîsa li xwe vedigerin, li wê xweya xwe ya bêxw(ê)!
Axir…
Hewce ye meriv enerjîya xwe li xwelîserên wek we xerc neke, lê hingî yên wek we pir in û serdest in, êdî hebûna we dibe sedema têkçûyîna enerjîya me, mixabin.
Hêvîya min ji wê enerjîyê (xweda anku tanri jî dibe) heye ku rojekê berî rojekê kurdî xwe ji we rizgar bike û êdî ez û yên wek min hew bi sî û stara we bikevin.
Gotina Dawî
Vî zemanî, tenê kurdî dihêle meriv kurdan ji serdestên wan cîhê bike, lê kurdî jî roj bi roj bi mentiqa tirkî dilewite û xwedîyên xwe dihetikîne.
