Bi gotineke dinê;
di navbera huner û hunermend de pere heye,
vî zemanî
û pere jî li cem bêkesayetan e.
De were vî kerî di vî bihurî re derbas bike!
Ker ker e, lê ji dêvla ceh meyir li ber e.
Ker!
Ceh!
Meyir!
Himm!
Serê we tevlihev bû, ne wisa?
De îja hûn bikin karê xwe û hewl bidin serê xwe ji nav vê tevlihevîyê derxin.
De ha, de!
Ez qûna mêran bibînim!
Jixwe qûn bi mêran nakeve, qûn li ser jinan xweş rûdine.
Û ya jinê dike jin jî piştî qûnê çiçik e.
Çiçik!
Memik!
Pêsîr!
Guhan!
Erê, guhan bêtir ji bo pez û sewal û tariş û dewaran tê gotin, lê pirê caran dema meriv ji yekî anku ji yekê hêrs û aciz dibe, meriv xwe lê dadigire û dibêje: “Min di guhanê maka te nîyho! Anku min di guhanê te nîyhê!”
Lê çi guhan, çi çiçik, ya li meriv rep dike ew qûna bel a gulover e.
Bijî serhildana memikan!
Bijî azadîya çiçikan!
Bijî serxwebûna pêsîran!
Û bijî leqeleqa gunikan!
Gotina Dawî
Mirina kerê ji ceh û kayê!..
