û dagirkeran kurd hînî parsekîyê kirin!..
De îja em dibêjin çima wek xelkê em jî nabin xwedan dewlet?
Parsek û birçî guh nadin rengê axê, ji bo wan a muhîm parsa li ser wê axê ye.
Û berî şoreş û azadîya welatan hewce ye em çareyekê ji vê parsekî û çavbirçîbûnê re bibînin.
Sîyasetvanên me parsek in, çavbirçî ne!
Rewşenbîrên me parsek in, çavbirçî ne!
Nivîskar û hunermendên me parsek in, çavbirçî ne!
We got azadî?
Ka berê em xwe ji hîçbûnê azad bikin, dû re...
Nifşê Zyê nifşekî ecêb e!
Ne dîn, ne îman, ne îdeolojî, ne nirxên civakî, tiştek ne li ser bala wan e;
Xwedayê wan teknolojî ye
û konfora wan di nava têla înternetê de veşartî ye; heger birçîbûnê hîs nekin, serê xwe ji ser telefon û tablet û komputeran ranakin û nabêjin nan!
Heger li ser axa kurdan bi kurdan re tu nejîyabî, tu yê nizanibî bi zimanê kurdan bi kurdan re bipeyivî;
loma jî "heta cixareyekê ez ê herim û vegerim"ê bi te wek cixareyê bê.
Kurdino!
Xwe hînî qalibên kurdî bikin, an na li civatên ruhkurd devê we yê mîna qaçikên keran vekirî bimîne.
Gotina Dawî
Ji ber ehmeqîya we hindik maye qantir bizê.
