Serapîra divê meriv xwe nehetikîne!
Ji bo kulmek sal, êş û ked û tecrubeya zirtemenekî bi erdê de bernedin.
Heyf e!
Cotek memik...
Du gulîyên zer ên hinekirî...
Qûneke gilover...
Û quzekî ser pişta wî bi tayên zerî xemilî...
Sekn û kesayeta xwe biparêzin û ji helwesta xwe venegerin.
Xwe ne-fi-ro-şin!
Û bira berî ez ji bîr bikim, cîyê bext û ûjdan lê be, desthilat li ser text bikonfor û têr ranakevin.
Û xew û mirin bira ne; hewce ye xew her tim mirinê bîne bîra te, da tu bizanibî ruh dikare mîna çivîkekê ji nav kefa destê meriv bifire û biçe
û bedena bêruh jî, zurîyet bi pey nakeve jixwe!..
Carinan meriv dibêje, "Filankes mîna çîyayekî ye, neynûka wî bi eşîrekê ye lê bi tenê serê xwe dijî; li dora wî çavê meriv bi evdekî Xwedê nakeve.
Lo lawo!
Şertên maqûlîyê zor û zehmet in; her kes nikare di bin barê maqûlîyê de rabe.
"Her teyr bi refê xwe re difire."
Çi gotineke xweş, çi gotineke watedar û têr û giran!
Lê ev jî rastîyek e, çendî tahl be jî...
Xerab ji qencan bêtir in
û dîsa rastîyek, qenc jî hesûdîya hev dikin.
Ax axx!
Ev quretîya me!
Ev ego û kompleksên me!
Ev jiberhevdanequrtandin!
Lê...
Problemeke xeraban a werê tune ye;
ne guh didin quretîyê,
ne guh didin ego û kompleksan,
ne jî problema wan a ji-ber-hev-daqurtandinê heye; çi dikeve ber wan, lê ho venadin û dadiqurtînin.
Go,
"Li welatekî ne pir dûr û ne pir nêzîk mêrek hebû; mêrekî ji hûtan hûttir, ji şêran şêrtir, ji ava ji binê tahtekî dizê paktir..."
Go,
"Waa! Ma mêrên werê mane?"
Go,
"Jixwe mir û berî bimire jî û piştî mir jî li derdora wî anku li nêzîka wî zêde bêhn û pêjn û berateya însanan xuya nedikir."
Go,
"Ê qey bêhna genî neketibûyê!..
Vî zemanî xelk û alem xwe li bêhna genî digirin."
Go,
"Min digot qey pirbûna pereyan ê meriv ber bi hêvî û xeyalên meriv ve bipengizîne, lê ez tê gihîştîm ku
çi qas pere xwe li meriv digire, xîret jî bi wê xezebê ji meriv dûr dikeve."
De îja...
ka ew lokê mêran ku bextê wî bîne û pereyan ji bo hêvî û xeyalên xwe kedî bike!..
Zehmet e lê ne zor e;
tenê xwebawerî, dilsozî, sekn û kesayet û helwest divê...
Min go,
"Vî zemanî pere mêran kedî dike!.."
Gotina Dawî
Ez ê vê carê gotina dawî bi sîyasetê biqedînim.
Şerê di navbera Selo başqan û dînozorên Qendîlê de...
Li Mersînê bûyerek qewimî,
bi destê PKKyê!
Selo başqanê ku serê xwe di ber neheqî û zilma li jinan dibe de gurî û zelût kiribû, (Çendî jin kurd be jî, Selo başqan kurdbûna wê dernexistibû pêş) vê carê jî mîna dîkê qoqo berê xwe da dînozorê Qendîlê xalê Dûran û bûyera Mersînê protesto û şermezar kir.
Lê...
Xalê Dûran ji dûr ve gef û fortek lê xwar û jê re go biaqil be û quretîyên beradayî neke!
Di vê meseleyê de ez ê pişta xalê Dûran bigirim;
lewra xalê Dûran agirê kaosa Tirkîyeyê gur dike û Selo başqan jî ji gurbûna vî agirî acizîyan dike.
Bi kin û kurmancî,
Amerîka, Nato, Gladyo, RTE, xalê Dûran, kaos û bêhna serxwebûn û azadîya welatê min.
Amerîka biaqil e, carinan bi haweyekî stratejîk xeraban jî dixe bin xizmeta projeyên xwe!..
