“Zeman seleha şervanekî jê distîne, lê nekare wî şervanî ji şer sar bike.” gorbihuştê Aristoteles gotîye.
Xebera wî ye.
Li ser meseleyê: Mêrek tu carî ji mêranî nakeve. Erê dibe kîr hew lê rep bibe û rabe, lê ew daxwaz û arezûya nêçîrê tu carî ji dilê wî dernakeve.
Loma jî ez dibêjim,
dil pîr nabe, dil dibetile!..
Ez ê bibêjim mixabin, lê ne ji bo xwe, ji bo we kesên tirkîyeyîparêzan…
Erê, mixabin projeya tirkîyeyîparêzan wek ku bi ser neket;
vê gavê-ne vêga-, werê xuya ye.
Amedspora ku tirkîyeyîparêzan bi dil û can destek û piştgirî didanê, şikestin li ser şikestinê dixwe û her hefte pileyeke din paş ve dihere anku berjêr dadikeve.
Bi hêvîya li ser xwe needile!
Ji qewla pêşîyan,
“jixwe rez ne tu rez bû, terezê jî lê xist!”
Rewşa me bakurîyan jî jixwe ne tu rewş e, di ser halê me re hewl didin bi rêya Amedsporê piçekî din me di nav tirkî û tirkîyetîyê de bimehînin.
Alî Fikrî Işik dibêje, “Tifaqa ku sîyasî û sîyaset nekarîçêkira, Amedspor çêdike.
Tifaqeke çawa, rêzdar anku birêz Alî Fikrî Işik?
Tifaqa ku ew ê bi tirkî çêbibe, ez di wê tifaqê nim!
Ji bo sînorê vegotina min berfirehtir bibe,
ez bikutim wê tifaqê!
Axir…
Gotina Dawî
Zeman Xweda ye!..
