De îja…
di vî şerê kaotîk ê her du alî jî tenê ji bo berjewendîyên xwe yên şexsî û konfora xwe şer dikin/serê hev dixwin, heger kurdên hur û resen dûrî wan bisekinin û tenê ji bo kurdî û kurdîbûnê hewl bidin/tê bikoşin/cehd bikin/ber xwe bidin anku xwe kurd bihêlin, xwîna her du alîyan dikare kurdan şîn û şên bike.
Aqil, Xweda ye!
Biden pey aqilê xwe…
Min pasaja jor bi peyva aqil birî, lê ez ê dîsa bi aqil dest bi pasaja jêr bikim.
Belê, ka aqil!
Ev serê du sê rojan e kurdkokenlîyekî bi navê Alî Çeven rojev serobinî hev kirîye!
Sedem çi ye?
Ji ber ku Alî Çeven derketîyê hemberî kamerayan û li çavê raya giştî nerîye, bi tirkî gotîye, “Ez ne tirk im, ez kurd im!”
Yanî çi?
Ma em mecbûr in ji tirkan re bi zimanê tirkî bibêjin, “Ez ne tirk im, ez kurd im?”
Ma hewce ye yan jî ma ew nizanin em kurd in?
Min piçekî li vî xortî guhdarî jî kir, bi zorê zimanê wî bi kurdî digere, dîyar û kifş e xweş asîmle bûye.
Îja heger ne proje be…
Heyrana çavê te, qurbana serê te!
Ji dêvla tu yê bi haweyekî populîst derkevî hemberî kamerayan û bi tirkî ji me re bibêjî, “Ez ne tirk im, ez kurd im” te hêdî hedî xwe hînî kurdî bikira û ji bo nirx û hêjayîyên kurdî tu bixebitîyayî, ne çêtir bû?
Û hûn kurdên dinyanedîtî!
Ev pesn û halan û lîrelîra we ji bo çi ye?
Ma Alî Çeven romanek nivîsand û ew roman hêjayî xelata nobelê hat dîtin?
Ma Alî Çeven stranek çêkir û strana wî qulipî neh deh zimanan?
Ma Alî Çeven dest bi çalakîyeke civakî kir û bala xelk û alemê kişand ser bêdewletîya kurdan?
Ma Alî Çeven rabû, çû alaya azadî û serxwebûnê li ser dilê Amedê çikand, me nedît?
Ka ji kerema xwe re pêş de werin û bibêjin. Alî Çeven çi xwelî li serê xwe kir, çi xwelî li serê we kir, çi xwelî li serê me kir?
Ji bilî gotina, “Ez ne tirk im, ez kurd im!” a bi tirkî…
Hey bêaqilino!
Me tirkî li xwe qedexe kirîye, lê bi qasî Alî Çeven em bala we nakişînin.
Axir…
Gotina Dawî
Erê erê, “Ben tirk degîlîm, ben kurdum!”
Gotina Herî Dawî
Aqil, Xweda ye, lê em bera pey pexemberên sexte didin, mixabin.
