loma jî…
heger hurmeta we yê ji me re tune be jî, ne xem e, bila hurmeta we ji vî zimanî û edebîyata vî zimanî re hebe!
Îja heyran…
em ji bêhurmetan re qala hurmetê dikin.
Tew!
Û hin nivîskarên me jî hene, newêrin serê xwe ji bin dawa jinên xwe derxin, radibin qala şoreş û reform û medenîyetê dikin;
jina ku hayê wê ji bin dawa wê tune ye bê çi di bin wê dawê de veşartî ye!
Axir…
“Kanîya Alîya bi tahtik e, simbêl dûvê beranan!” digot, digirîya û li xwe dixist, jinebîyekê li bin konê şwînê…
De îja hew Xwedê dizane bê xwedîyê simbêlê dûvberan li kanîya Alîya çi tofanî ji pîrê re çêkirîye ku pîre dike nake nikare ji bîr bike, wê roja xweş û reş.
Gotina Dawî
Roja ku ne kurd bi kurdî, roja ku kurdî bi kurdan xwe qure bike, azadî nêzîk e.
Îja hêvî dikim, ew roj li me nebe roja qîyametê…
Gotina Herî Dawî
Min serma girtîye û kîrê min xwe ji gunê min xeyidandîye; mejî jî newêre here xwe li nav wan biqelibîne û wan li hev bîne;
lê…
ez dizanim çi yê bikare wan li hev bîne, lê xwedîya wî tiştî jî ji êvara Xwedê de ye xwe li ser kêlekê avêtîye, paşîya qûna xwe daye min û pixepixa wê ye raketîye.
Axir…
emrê min ji Xwedê re!
