Li Qosera Mêrdînê du kesên ji eşîra Bêreşiyan birçî dibin û diherin Dogan 47yê lahmecûnan bixwin.
Ji bo siparîşan garson tê cem wan:
-Kerem bikin, ez çi ji we re bînim?
-Hela ka tu anuha her ji me yekî re pênc lahmecûnan bavêjî firinê... Dû re Xweda mezin e!
Garson bi serê xwe erê dike û vedigere cem hosteyê lahmecûnan.
Pênc dibe deh, deh dibe panzdeh, panzdeh dibe bîst...
Piştî ku têr dixwin, ê di ber firnê de bi çikêrina lahmecûnan gêj, xwediyê restoranê kêf dike.
Du kesan tam şêst û heyşt lahmecûn xwarine.
Hesabê xwe didin.
Berî ji restoranê derkevin, xwediyê restoranê bi bişirîn difitile ser wan:
-Bi telaq, du muşteriyên min ên din jî wek we hebin, pişta min nayê erdê.
