Li Qosera Mêrdînê çêbûye. Li sikak û kuçe û kolanên Qoserê bi firê ketîye. Di zanîngeha Beykent a Stenbolê de beşa sînema û televîzyonê xwendîye. Nuha jî di zanîngeha Stenbolê de beşa erdnîgarîyê dixwîne. Ji xêndî nivîskarîyê herweha sînemager e. Bi navên Doxînsistîzm, Xwelîserîzm, Xweşzûgotinokîzm, Leylan û Peyvforîzma pênc kitêbên wî çap bûne. Bi navê ''Reş û Şîn'' û ''Mirîd'' du fîlmên wî hene. Herweha senarîstê fîlmê ''Xof'' e. Li Stenbolê dijî.
31 Ocak 2021 Pazar
go
30 Ocak 2021 Cumartesi
bêdewletî
Vê sosyalîzm û komunîzmê niyha me kurdan, li ber dîwaran em bûn parsek, me destê xwe vegirt.
Kes bi şewba sosyalîzm û kominîzmê bêhişt neket, ji bilî me kurdan.
Her kes bû xwedan dewlet, ji bilî me kurdan; tenê me kurdan dev ji bêhişîya xwe berneda.
De îja wek ku ev ne bes bû, "Biratîya Gelan" jî bi ser de hat.
"Rez berê ne tu rez bû, terez jî bi ser de hat! "
Bi sosyalîzm û kominîzmê em ji tirênê man, bi biratîya gelan jî paşpaşîko em li kerê siwar kirin, berê me dan bêhişistanê...
Xwedê ji Xwedê ne razî be!
Erê...
Bîrbir û zanayên xelkê ji wan re dewlet ava kirin; bîrbir û zanayên me jî bi masturbasyonên îdeolojîk malik li me kurdan xera kirin.
Xwezî bi qasî nexwendeyên me, xwendeyên me jî zana bûna,
yan jî xwezî xwendina li ser xwendeyên me li ser nexwendeyên me bûya.
Îja heyran, bi xwezîyan dest nagihêje baqê kezîyan!
Axir...
Bunyamîn Natenyahu dibêje,
"Miletên dewleta wan tune be, ne malê wan malê wan e, ne dewlemendîya wan dewlemendîya wan e, ne nirxên wan nirxên wan in, ne jî ew axa li ser dijîn axa wan e. Miletekî dewleta wî tune be, siberoja wî miletî jî tune ye, siberoja zarokên wî miletî jî tune ye. Kes nizane bê wê kengî, li ku, bi destê kîjan dijminî were qirkirin. Ziman, çand û hafiza dîrokê ji wan tê stendin."
Û...
Hesenê Metê dibêje,
"Min bi kurdî nivîsand, da ku ji Xwedê û kurdan pê ve tu kes nikaribe bixwîne."
Lê...
Hesenê Metê tiştekî ji bîr dike, kurd ne xema kîrê Xwedê ne!
Gotina Dawî
Xalê me Natenyahu rast dibêje, xweş dibêje, lê em kurd êdî ji rastî û xweşîyê hez nakin.
Bi genên me lîstine û êdî bi haweyekî genetîk em bûne mazoşîst,
em bûne evîndarên êşê.
Dewlet, dewletbûn ji bo me luks e; em ê çi bikin ji luksê!
29 Ocak 2021 Cuma
ziman û zeman
28 Ocak 2021 Perşembe
kulmeke êş
27 Ocak 2021 Çarşamba
înternet
26 Ocak 2021 Salı
keşe
Bobelat hene û bobelat hene...
Du jintî, du jintîyên yek ji yekê bedewtir, lê hesreta wan kurmikek e.
Kurmik anku zarok...
Yên berê di şûna zarokan de kurmik bi kar dianîn.
Wexta dilê wan bi kesên kurdunde dişewitî, bi şêwazeke hestyar û liberketî digotin, "Hema Xwedê kurmikek bikira qismet..."
Ev her du jintî çi qas digerin nagerin, ji derdê xwe re dermanekî nabînin.
Pîrekên kurmancî...
Şêx û mele...
Cî û warên pîrozwer û zîyaretgeh...
Tu dera bêhna hêvîyê jê difûre bernadin, lê dikin nakin nagihêjin miradê xwe û rê û çare peyda nabe.
Axir, navê keşeyekî li bajêr olan dide. Tê gotin kes destvala ji cem wî keşeyî venagere.
Her kî sitewr çûye, avis vegerîyaye...
Her du jintîyên yek ji yekê bedewtir, bi raterqa hev dikevin û berê xwe didin mala keşê.
Pêşîyan belasebeb negotine:
"Bi pirsê meriv dihere Xursê"
Lê rastîya vê gotinê ne werê ye; ev bêbextîya xursîyan e; xursîyan ji xwe re kirine malê xwe.
Rastîya vê gotinê ev e:
"Meriv bi pirsê, digihêje Misrê"
Lê siberojê "Misr" kare bibe "Mars" jî.
Axir...
Her du jintîyên me yên yek ji yekê bedewtir, bi pirsê xwe digihînin mala keşê.
Teq teq teq!
Keşe derî vedike.
Ne ins û ne cins, keşe bi tena serê xwe ye.
Ev gotina "ne ins û ne cins" jî min ji Seadetê bihîstîye.
Xweda kêmanîya wê nede, ferhenga wê dewlemend e.
Di rêwîtîya ferhenga wê de carina li hin peyvan rast têm, devê min dihere li paş guhên min disekine.
Keşeyê me xêratinê li wan dide û wan keremî hundir dike.
Her du jin piçekî fedîyok, bi teperepa dil derbasî hundir dibin.
Keşe fstanekî reş bi ser bedena xwe de berdaye, rîha wî ji ya nêrîyekî dirêjtir e.
Çavên xwe digire û dibêje, "Guhên min li we ye, çi derdê we heye?"
Her du jin li wî dinerin, li hev dinerin, jintîya mezin dibêje, "Em ketin bextê te. Me tu der nehişt, ne şêx ne mela, ne mizgef ne zîyaretgeh, malzaroka me zuwa ye, zarok ji me re çênabe. Me ji kê pirsî, berê me dan te. Eman û eman! Em ketin dexlê te!"
Keşe çavên xwe venake, di ber xwe de dike pistepist û ji wan re dibêje, "Herin odeya din, xwe tazî bikin, milyaket ê were di we ne! Bi emrê îlahî hûn ê avis bibin û bigihêjin miradê xwe."
Her du jintî di ber xwe de dikin "pepû pepû!" lê bêhurmetîya keşe jî nakin. Derbasî odeya din dibin, kiras û delingên xwe ji xwe dikin, binkiras û bindelingên xwe difirfirînin hewa û bi haweyekî şûtîademî xwe didin benda milyakêt.
Keşe jî lampeya odeya jinan vedimirîne, kirasê xwe ji xwe datîne, kîrê xwe mîna cunihekî rep dike û dibe himeihim û gimegima wî û xwe li derîyê odeya jintîyan diqewimîne.
Keşeyê me çawa xwe digihîne wan, geh li jintîya biçûk dizîvire, geh li jintîya mezin dizîvire...
Gao reşo te çi xwar!
Jintîya biçûk ji jintîya mezin re dibêje, "Keçê, weleh ev kîr jî wek kîrê însên e, naşibe kîrê milyaketan!"
Ya mezin bi pistepist lê vedigerîne, dibêje, "De hela hiş be lê! Gunehan li me nebarîne! Yê nizanibe wê bibêje qey tu ji himbêza milyaketan dernakevî; her ro du ro tu milyaketan bera ser xwe didî! Deng neke û her cara ket te, di hundirê xwe de duayan bixwîne..."
Hew dipeyivin û xwe bi destê keşê de berdidin. Keşe li ser dilê her duyan wek kewê ribat dixwîne û mîna şimayê her duyan di ser hev de nerm dike.
Têra şeş mehan nîyhandînê li wan dike.
Piştî keşe karê xwe diqedîne û kîrê xwe diçêrîne, dihere kirasê xwe li xwe dike û wek tiştek nebûye tê li cîyê xwe yê berê rûdine.
Her du jintî jî binkiras û kirasên xwe, bindeling û delingên xwe li xwe dikin û tên di ber keşê re derbas dibin.
Her du çavên keşê girtîne, hîç li jintîyan ho venade.
Jintî jî, bêyî xatir ji keşê bixwazin, derdikevin û berê xwe didin malê...
Xesûya wan li devê derî li benda wan e.
Bi hev re derbasî hundir dibin.
Serê wan di ber wan de, diponijin.
Xesû dibêje, "We çi kir?"
Bi dor diavêjin ber hev, her tiştî ji xesûyê re ta bi derzîyê ve dikin.
Xesû şaş û metelmayî destê xwe dide ber devê xwe, dibe wax waxa wê û dibêje, "Hey min serê bavê we di we kirino! Milyaketê çi halê çi! We keşe bera ser xwe daye, zarokên ji we çêbibin dola keşe ne û hur gawir in!"
25 Ocak 2021 Pazartesi
metrobus
Ez di dîn û dîyaneta Stenbolê nim. Û piçika mixê meriv hebe, meriv tenê deqeyekê jî li Stenbolê nasekine.
Qey hema xalê min Xwedê çeneke baran bi ser Stenbolê de dibeliqîne, trafîqa wê dibe kafirkeratî; tu yê sûnd bixwî kes di mal de nema ye, her kes rêwî ne û derketine rê, li ser rêyan in.
Weyla min di mejîyê xwe û we nîyhano!
Ma meriv li vî bajarî dijî!
Lê baş e metrobus heye gidî.
Na, heger ne ji metrobusê be, li ser rê ruh ê ji meriv here û bêhn ê têkeve berateya meriv.
Axir piştî seetekê min xwe gîhand metrobusê.
Nuha hûn di ber xwe de dibêjin "piştî seetekê nuh dike li metrobusê siwar bê; berê wî li ku ye, dike bi ku de here?"
Heyran, ka ji kerema xwe re ji Ataşehîrê heta Beylukduzîyê bihesibînin...
Heta meriv xwe ji Ataşehîrê digihîne Beylukduzuyê, bi teyarê meriv ê ji Setenbol here Mêrdînê û dîsa ji Mêrdîn vegere Stenbolê; heger trafîq tune be ha!
Lê heger trafîq hebe, min kir te, tu mayî li ser rê û rêyan, heta xalo Xwedê li te bê rehmê!
Şifêr jî berguhk di guh de, qebeqeba wî ye, dengê wî pêl bi pêl di hundirê metrobusê de li hev vedigere.
Tu yê sûnd bixwî ciwamêr telekonferansê dike. Kî lê guhdarî dike, kî lê guhdarî nake, hîç ne xema kîrê wî ye.
Metrobusa ca wî ye.
Bi jina xwe re li ser xwêya şorbê dipeyive.
Ji hevalê xwe re qala pêyasê dike; li ser meaşê xwe û zor û zahmetîyên jîyanê analîzên sosyolojîk dike.
Dû re bi wî re jî diqedîne, telefonî yekî din dike. Vê carê jî mijara wî dibe sîyaset û qala hilbijartinên Amerîkayê dike.
Çend xeber-dijûnan ji Joe Biden re dide û berê tivinga xwe bi Trump ve dike; qûna ca Trump jî dibe li ser darê disekinîne û li bin sîya wê darê dest bi fantezîyên xwe yên hiçwext nebûne qismetê wî dike; pesnê sîyaseta wî dide û wî û reîzê xwe dişibîne hev.
Li pêşîya min du jin rûniştine.
Yek li ser whatsapê bi du mêran re civatê digerîne û geh ji vî re, geh ji wî re xweş dike.
Di ber xwe de jî bi aqilê her duyan dikene.
Ê heyran ma mêr jî sê-çar jinan bi hev re îdare nakin?
Belê.
Ma ji mêran re adet, ji jinan re qebhet e?
Na.
Di ber xwe de min got "tu çavê kul derman dikî, berdewam bike." û min guhê xwe yê rastê li jina li kêleka wê rûniştîye, miç û bel kir.
Jina li kêleka wê rûniştîye jî telefon li ber guhê wê, qala taloqanên xwe anku mala xezûranên keça xwe dike, ji hevaleke xwe re.
Mîna jineke îngiliz a arîstokrat xwe bilind, xezûranên keça xwe jî dike xwelî û ax.
Wehh!!!
Ez carekê li xwe hayil bûm min rawestgeha ez ê li peya bibim, derbas kirîye.
Xwe bi xwe min got, "Ez di xwe nim!" û ji metrobusa xwe peya bûm, derbasî hêla din bûm, li metrobusa bi alîyê din ve dihere siwar hatim.
Xwedê ez stirandim, tenê sê-çar kes di metrobusê de rûniştibûn û şifêr jî bi telefonê li ser rojeva mal û welêt û dinyayê nedipeyivî.
Yek di xew re çûbû...
Yekî serê xwe spartibû camê, li derve dinerî...
Berguhka yekê di guh de, li muzîkê guhdarî dikir...
Û yekî jî li ser telefonê li rêzefîlmekî tirkan dinerî...
Xwelîya heft gundan li serê te be! Li malê ne bes e, di rê de jî li rêzefîlman dinere...
Û ez!
Ka ez xwe jî piçekî qure bikim...
De dev jê berdin, jixwe ez têra xwe qure xuya dikim!..
24 Ocak 2021 Pazar
tu yeman bûyî yabo
23 Ocak 2021 Cumartesi
jin
Hin jin tenê ji bo bibin dê çêbûne...
Ev celeb jin, divê tenê zarokan çêkin.
Ji xêndî çêkirina zarokan divê meriv bar û berpirsîyarîya wan zêde giran neke.
Ew, tenê ji bo dêtîyê xuliqîne û dixuliqînin.
Zarokên xwe di bin baskên xwe de diparêzin û heta ew zarok bi firê dikevin, wan ji çavên xwe jî distirînin.
Pir hesas û hestîyar in; loma jî bêyî zarokên xwe tune ne, difetisin heger zarokên wan ne li ber bêhn û hilma wan bin;
lê karin xwe li ser zarokên xwe bikujin û xwîna xwe çarçipik li enîya wan xin, heger neynûka wan zarokan xwîn bibe.
Loma, zarokên kurdan heta dereng qels in, baskokirî ne, xwebawerîya wan kêm e; ji ber ku her di bin baskên dêya xwe de xwe dîtine.
Hin jin tenê ji bo jintî û kevanîtîyê çêbûne...
Ev celeb jin, tenê divê ji mêrê xwe re jintîyê, ji mala xwe re kevanîtîyê bikin.
Bêvîzyon in û tenê mîna robotan bi haweyekî mekanîk ji bo daxwaz û xwestekên mêr, ji bo kar û barên malê hatine formulezîkirin. Berpirsîyarîya wan ketîye pêşîya hest û hîs û daxwazên wan,
loma jî ne bi bextewarîya xwe, bi bextewarîya kesên li dora xwe xwe bextewar hîs dikin.
Bêtir mêrên xwelîser û bêkêr bi jinên weha qayîl in û wan tercîh dikin.
Hin jin tenê ji bo nîyhandinê çêbûne...
Ruhê wan fahîşe ye.
Ev celeb jin, tenê arezû û şehwetê di xwe de dihewînin.
Dêtî yan jî kevanîtî ne li ser bala wan e; her li pey daxwazên xwe dibezin.
Xwe jî bextewar dikin, mêrên bi xwe re jî bextewar dikin.
Hormon û fîzyolojîya wan ji bo arezû û şehwetî formulîze bûye.
Jinên weha bi ruhê xwe yê fahîşe mêran dikin mirîdên sîng û berên xwe û bi şehweta xwe wan dîn û gêj û har dikin;
mêr, ji bo jinên weha karin dîn û îmana xwe jî biavêjin, karin bawerî û îdeolojîya xwe jî biguherin, karin partî û rêxistinên xwe jî bifiroşin.
Herweha jinên weha, fahîşetîya bin hişê mêr jî kifş û deşîfre dikin.
Hin jin jî xwedawend çêbûne...
Ev celeb jin, hemû taybetmendîyên jinane di xwe de dihewînin.
Li cem wan, meriv peyva acizîyî ji ferhengê derdixe.
Ew huzûrê sembolîze dikin.
Diafirin, diafirînin.
Bixwazin, karin bibin jin jî; bixwazin, karin bibin dê jî; bixwazin, karin bibin kevanî jî û bixwazin, karin bibin fahîşe jî.
Ev cure jin, karin mêrên herî gêj û ehmeq jî bi xwedawendîya xwe bikin xweda.
Û...
Ev jin, karin xwedayan jî ji jor daxin jêr û bi şehweta xwe ya fahîşane wan bike qeşmerên ber devê ademîyan.
Û mêr çêbû...
Delalîyên ber dilê Xwedê ne.
Kîrê wan li ser milê wan, her li pey şehwetê dibezin.
Ji kevir nermtir çi bi nav lepên wan keve, lê dixin, lê diherin û qul dikin.
Bi nefs û nefesa jinê diwelidin, di bin baskên jinê de mezin dibin û bi şehweta jinê xwe nas dikin.
Gotina Dawî
Xwedê mêr çêkir û bi hostayîya xwe xwe qure û serbilind hîs kir,
lê piştî mêr jin nas kir, ji bo jinê, rabû, çû Xweda tûşî erdê kir!