bi maça Îtalîya û Tirkîyeyê...
Jixwe çi futbol, çi beşên din ên sporê, bi qasî tirk kezeba xwe diperitînin û xwîna xwe vedixwin, min nedîtîye bi vê xezebê neteweke din weha kiriye.
Netewên ku di warê însanî, edebî, hunerî de têkçûyî bin, ji bo wê hêla xwe ya qels veşêrin, serê welatîyan bi lîstik mîstikên sporê û nûçe û bûyerên magazînî tev li hev dikin.
Li Tirkîyeyê jî rewş eynê wisa ye.
Meriv bala xwe dide rojeva wan, ji qeşmerî û hetîketîyê pê ve tişt tune ye.
Nûçeyên derew, quretîyên pûç û vala, manîpulasyonên qeşmerî, magazîneke teres û bername û rêzefîlmên astnizm...
Bi kin û kurmancî:
Ekonomî têk çûye, sîyaset bûye paspas, ro li rojnamegeran gerîyaye, hizûra civakê tune ye, huner û edebîyat ne xema kesî ye, ji sed kesî sê kes naxwînin, lê wek rewş pir xweş e û tu pirsgirêkek tune ye, bi haweyê diherin şer, bi sporê quretîyan dikin û bi rêzefîlmên xwe, xwe dikin mêrxasên mêrxasan, hesabê dewlet mewletan nakin.
Tew ku dema bi ser dikevin, ya star! Mejî di serê kesî de namîne, qûn li ser serî dibe desthilat;
li sikak û kolan û qadan hewtehewta wan bi ser hewtehewta kûçikan dikeve.
Têbinî:
Ji hewtehewta kûçikan hez dikim; ji hewtehewta însên aciz im.
Lê Yezdan ji îtalyayîyan razî be, Îtalyayê qûşa wan qetand û hewtehewt li wan kir kûzekûz; dêla xwe xistin nav şeqên xwe û mîna cewrikên kûçikan ên nûçêbûyî bû kûzekûza wan, melisîn.
Û tew hetiketîya herî mezin, reklama fîrmaya Dardanelê bû.
Berî maç dest pê bike, fîrmaya "Dardanel"ê li ser medyaya sosyal reklameke seksîst belav kir:
"Îşev em ê têxin mikarnayê!"
Lê nizanim çima, wek ku tenê qul bi jinan ve heye, jinan xwe li erdê xist û kirasê xwe çirandin.
Bi qasî ez dizanim, hin mêr jî qûna xwe wek quzê jinan bi kar tînin.
Çima wan mêrên nêromê jî wek jinan xwe aciz nekir, nizanim.
Belkî nêromêyên tirkan jî naşibin nêromêyên xelkê.
Heger derbenda qûnê qetîyabe, tu çi bikî jî, derew e, fêde nake.
Qûn bûye qûnbere, mixabin!
Dîsa bi tirekê li ser rê me, berê min li welêt e. Şofêrê heval dikene û ji min re dibêje:
"Weleh tu ji min bêtir li ser rêyan î. Heq e em ji te re jî tirekê bikirin û tu jî bibî hevalê me û bi hev re em herin û werin; qet nebe ji vê çûyîn û hatinê te yê ji xwe re çend quriş pere jî qezenc bikira."
Ez dikenim, lê ne di bin simbêlan de...
Lê ew nizane û texmîn nake bê ez li pey çi xezne û gencîneyê me!
Heger bizanîbûya ez derdikevim rêwîtîya gotinên zêrîn û ew gotin bi pereyan nayên kirîn, belkî simbêlê ber bêvila xwe jêkira û dîyarî min bikira.
Lê ka aqil!
Axir...
Gotina Dawî
Heger mizgeft ne di qûna mizgeftê de bûya û her ji sê çar seetan carekê ew azana detonebûyî ya meleyan neketa guhên me, me yê xwe bihizûrtir hîs bikira, lê qey qedera me ye;
hewtehewta "kûçik"an û azana detonebûyî ya meleyên tirk...
Ya Rebî tu xera bikî!
Ji dêvla min û we:
Amen!
