Ji bo hişmendîya kurdî di nav kurdan de xurt bibe, divê zanistên kurd li ser teknîkeke hişdîzaynî bixebitin.
Ango ji bo meriv bikare hin tiştên ku di binhiş de cî girtine û zirarê didin karektera meriv a kurdî jê bibe, pêdivî ango hewcedarî bi teknîkeke zanistî heye ku bi rê û rêbaza wê teknîkê meriv kodên tirkî, tirkîperestî, tirkîhezî yên şopên mayînde li serhiş û binhiş hiştine.
Bi kin û kurdîya kurmancî,
heya em kurd xwe ji wan kodên genî rizgar nekin, em ê nikaribin xwe ji bayê entegrasyona ku berê me dide asîmilasyonê xelas bikin.
Lê…
hin pûşketin jî hene; çendî oportunîstîyê di xwe de bihewînin jî…
Çi ne ew pêşketin?
Hin xwelîserên ku bi salan bi qastî û bi zaneyî ji apoperestîyê re lîrandin û li çepikan xistin, nuha Kurdistan ji devê wan nakeve û xwe dikin qurbana min û Kurdistanê.
Erê, em ê kêfa xwe bînin bi vê kirasguherînê,
lê her weha em ê ji bîr nekin û tu carî piştguh nekin ku hûn goştê ser birincê ne
û ji bo berjewendîyên xwe her û her hûn ê durû û duqûn û margîse bin;
yanî…
hûn dikarin xwe bixapînin, lê em ê nexapin bi xapînokên we,
heger rehmetîyê William Shakespeare ji gorê rabe jî!
Axir…
Min got kod mod, entegrasyon mentegrasyon, asîmilasyon masîmilasyon, teknîk meknîkên hişjêbirînê, lê dijmin û xwefiroş jî rehet nasekinin, mixabin, ew jî her li ser karê xwe ne.
Kurdên ku bi projeyên dewletê şevoquzî dibin û li hemberî taktîk û rêbazên dewletê yên entegrasyonîst û asîmilasyonîst devê wan ji hev dihere û ava heft şorbeyan ji devê wan diherike, wa ye pev ketine û hewl didin şampîyontîya Amedsporê pîroz bikin û govenda xwelîserîyê bigerînin.
Ma hewce dike ez rabim yek bi yek nav û paşnavên van xwelîserên oportunîst û entegrasyonîst ên ku ew ê bi deng ê stranên xwe sînorê vê hetiketîye firehtir bikin, binivîsînim?
Na, hewce nake.
Bila ev rûpel nelewite!..
Û hetîketîya hetiketîyan…
çendî berê bi saya serê eşîran nirx û hêjayî û jîyîn û kultura kurdî hatbe parastin jî, li pêşîya dewletbûnê eşîr dibûn asteng
lewra yekê ji ber yekê danediqurtand, şerê ezûezîyê bû û ji bo ezûezîyê, tim û daîm berê tivingên wan ne li dijminên wan, berê tivingên wan li hev bûn û li hev diteqandin;
lê îroj…
ew partî û rêxistinên xwe medenî û modern û pêşketî dibînin û bi çavê paşverûtî li eşîrtîyê dinerin li pêşîya dewletbûnê asteng in, mixabin.
Bi kin û kurdîya kurmancî,
dinya û alem bi serê me sûnd dixwin, em jî radibin rûdinin bi serê hev de dirîn û dimîzin!..
Gotina Dawî
Ka aqil!