Dema we wer kir, li min negirin, lê hûn jî dibin şirîkê bêkesayetîya hevalê xwe.
Xwelîserî wek şewbê ye;
belav dibe,
yek ji yekî vedigire...
Nivîskarekî kurd bi tirkî berhemekê çap dike, bi dehan nivîskarên kurd jî radibin wî pîroz dikin û pesnê wî didin.
Ka îja em xwe ji vî nivîskarê bi kompleksa xwebiçûkdîtinê belengaz bûye û bi zimanê dagirkerên xwe lêborînê ji dagirkerên xwe dixwaze, aciz bikin, an ji ber ku xîretê ji nav vê civakê bar kiriye...
Divê ev kompleks û hetiketî ji tezên lîsansa bilind û doktorayê re bibe mijar.
Yan jî divê sosyolog li ser vê mijarê lêkolîneke berfireh bikin, da em fêhm bikin bê sedemên vê xwelîserîyê çi ye!
Heyf û sed hezar heyf ku xwendeyên vê civakê bi destê xwe xwelîyê li serê vê civakê dibarînin û dû re radibin li dij xwelîserîya xwe derdikevin, gazinan li civakê dikin.
Ji hêlekê ve şowalyetîya kurdî bikin, ji hêlekê ve jî ji bin sîya zimanê dagirkerên xwe dernekevin.
Xweş hawe ye weleh!
Gotina Dawî
Kurdî ne bahra fantezîyên we ye...
