Vê sibehê min û kaptanê xwe, xwe avêt binya Aksarayê.
Kaptan tir li hewşa petrolekê sekinand, ew bi mazota xwe re şitexilî, min jî dest bi hazirîya taştêyê kir.
Ez dibêjim qey çay ji çaya bi destê şofêran çêdibe, xweştir tune ye.
Vê sibehê Evdirehman kaptan jî çayek ji wan çayan ji me re çêkir ku ji xwîna berêz tîrtir…
Axir, em rabin firaxên xwe bidin hev û bimeşin.
Heya bêhnvedaneke din,
Adîos anku bi xatirê we, cimhet!
