Li Qosera Mêrdînê me û bi kelekela germa tava havînê roj dibin şev, şev dibin roj…
Çend roj in min hay ji rojevê jî nîn e, çi dibe, çi diqewime, nizanim,
lê tiştê ez dizanim, agir bi erdê ketîye; ji qewla Seadetê, hinekan ji bîr kirine derîyê dojehê bigirin!
Axir…
Ji nîvê şevê re bîst û du deqe mane û berî dem û wext bi ser nîvê şevê bikeve, hewce ye ez çend gotinan li hev siwar bikim.
Bêrî!..
Ax!
Bêrî!
Û hew!
Gotina Dawî
Piştî demekê di rûyê her kesê de li te dihilkumim.
Ji bo te bi bîr bînim, ziq li wan dinerim;
li xetekê,
li şan û şahnekê…
û her jina ku piçekî dişibe te, mîna xencerekê di min re dihere;
xwîn xwe bera dilê min dide
û diêşim!..
