yan jî aqil ji kîsê xelkê be, zor e.
Û mixabin,
ne xwendin tesîrê li me dike, ne jî ger tesîrê li me dike...
Aqil tune be...
Aqil ji kîsê xelkê be
û bi ser de jî, xwendin û ger jî pere neke, ji mecbûrî meriv ê bireqise li ber tayê tolikê.
Dû re gazinan li Emînê Erbanî dikin, dibêjin Emîno bêvîzyon e.
Kemal Kiliçdaroglû dibêje, Bi HDPyê re em ê bikaribin pirsgirêka kurd çareser bikin."
Sezaî Temellî dibêje, "Muhatab Îmrali ye."
Birazîyê Apo anku Apoyê biçûk jî bi serê Apê xwe sûnd dixwe...
Lê Selo, şêrê zindanê pişta Kemal girt û berê çareserîyê da TBMMyê.
Kî berx e, kî bera ne, ew ê berê dansala dermaleyan belî bibe.
Û serê du beranan di beroşekê de nakelin!
De ka em jî guhdarî bikin bê çi ji vî şerê xal û xwarzîyan derdikeve!
Haa!
De guh nedinê...
Wextê siberoj tarî be, hemû çîrok li ser berê ne...
Sendroma tirk ketinê jî ev e;
siberoj tarî ye,
lê ji sibehê heta êvarî li ser ekrana televîzyonên wan, li ser dîroka wan a hovane rêzefîlm li pey rêzefîlmê ye...
Aqil taca zêrîn e,
lê mixabin zêr jî nema tê kirîn.
Berê di dawetan de xelkê fedî dikir zêrekî çaryek bi bûkê ve bike,
lê îro pêvekirina zêrekî çaryek bûye nîşaneya zengînî û halxweşîyê...
